Рэжысёр Андрэй Прыкатэнка: не трэба рабіць з гледачоў шэрую масу

Шэкспір на галоўнай акадэмічнай пляцоўцы Беларусі паўстане нечаканым і інавацыйным. П'еса "Сон у летнюю ноч" — не першая праца кіраўніка Навасібірскага драматычнага тэатра "Стары дом" Андрэя Прыкатэнкі з матэрыялам англійскага драматурга. Да гэтага ён паставіў на сваёй сцэне спектакль "Sociopath/Гамлет". У беларускую сталіцу рэжысёр прыехаў па запрашэнні Мікалая Пінігіна.

© Sputnik / Виктор Толочко

Пінігін: нацыі ў нас пакуль яшчэ няма, а нацыянальнаму тэатру хутка сто год

"Я атрымаў прапанову зрабіць нейкую працу, матэрыял мы выбіралі разам з тэатрам. Пошук матэрыялу — гэта складаны працэс, які ўяўляе сабой сукупнасць розных абставінаў — гэта павінна быць цікава не толькі мне, але і тэатру, і яго артыстам", — падкрэслівае рэжысёр.

Паводле яго слоў, праца з Шэкспірам заўсёды вельмі цікавая з-за архетыпічных сюжэтаў, якія немінуча прыцягваюць увагу гледача.

"Калі, напрыклад, зладзіць сваё вяселле ў Эрмітажы, гэта абавязкова прыцягне ўвагу вялікай колькасці людзей. Вось і з Шэкспірам прыкладна так", — тлумачыць Прыкатэнка.

Калізей пераедзе ў Мінск

Рэпетыцыі на беларускай сцэне ўжо ідуць поўным ходам, акцёрская трупа сабралася яшчэ ў красавіку. За пару месяцаў пастаноўка паспела заінтрыгаваць беларускіх тэатралаў. Чакаецца, што на час паказу Купалаўскі ператворыцца ў Калізей — гледачы будуць сядзець не толькі ў зале, бенуарах, бельэтажы, але і на сцэне.

Будуць выкарыстоўвацца і незвычайныя тэхнічныя рашэнні, мноства спецэфектаў.

Сам рэжысёр пра інавацыйнасць свайго спектакля кажа так: "Праблема некаторых тэатраў заключаецца ў доўгіх і нудных гісторыях. Як суразмоўца, на сярэдзіне размовы з якім ты ўжо разумееш, што ён меў на ўвазе. Да вельмі простых думак рэжысёры прыходзяць складанымі шляхамі, на што ў гледача проста не хапае цярпення — гэта непазбежна ў сілу змяненняў, якія адбываюцца ў сучасным свеце. Асаблівасць гэтай пастаноўкі як раз у тым, што яна будзе шматслаёвай. Глядач хутка атрымае вялікі аб'ём інфармацыі".

Па словах Прыкатэнкі, спектакль распавядае пра прыгажосць і пра тое, якая ў ёй хаваецца моц.

"Прыгажосць — гэта самае галоўнае ў жыцці, а ўсё астатняе другаснае", — упэўнены рэжысёр.

Прэм'ера запланавана на 8 верасня, і гледачам Андрэй прапануе "расслабіцца, выкінуць з галавы ўсе свае прадузятасці і паглядзець гісторыю з лёгкім сэрцам".

"Сярод гледачоў хапае олдскульных персанажаў"

З Беларуссю ў Прыкатэнкі асаблівыя адносіны: яго бабуля родам з-пад Гомеля, таму расійскі рэжысёр кажа, што "карані яго тут". Акрамя таго, у Мінску ўжо бачылі яго спектакль "Мой бедны Марат" паводле п'есы Аляксея Арбузава.

© Sputnik / Виктор Толочко

"Рэвізор" па-беларуску: у Купалаўскім прадставілі новае прачытанне Гогаля

16

Нягледзячы на гэтыя абставіны, Андрэй перакананы, што "яшчэ не ведае беларускага гледача".

"Сярод гледачоў заўсёды знойдуцца людзі цікавыя, якія любяць чытаць і шмат ведаюць. Хапае і олдскульных, калматых персанажаў, поўных якіх-небудзь уяўленняў і стэрэатыпаў. У іх галовах класіка выглядае як жахлівае заскарузлае паняцце і абмяжоўваецца парай спектакляў, якія яны бачылі. Такія нічога не ведаюць і не хочуць ведаць. Але я б не стаў рабіць з гледачоў шэрую масу — людзі розныя, і адгукаюцца яны на тое, што мы ім прапануем", — перакананы рэжысёр.

Да вечнай спрэчкі паміж класікай і сучаснымі пастаноўкамі Андрэй Прыкатэнка ставіцца талерантна — у тэатры павінна быць месца ўсім. Не важна, Чэхаў гэта ці нейкі малады драматург.

"Зрабіце спектакль актуальным, і глядач будзе на яго хадзіць", — падкрэслівае рэжысёр.

Дэмакратычную пазіцыю рэжысёр пацвярджае на ўласным прыкладзе: у планах у яго — узяцца за п'есу "З вучылішча" маладога беларускага драматурга Андрэя Іванова.