Забег на кароткую дыстанцыю
(абноўлена 13:05 16.11.2018)
Калі поўнаметражнае ігравое кіно яшчэ шматлікім пачаткоўцам не па зубах, то кароткі метр апынуўся заяўкай на будучыню, падводзіць вынікі "Лістапада" калумніст Sputnik Таццяна Арлова.Маладыя парасткі Міжнароднага кінафестывалю "Лістапад" былі паказаны ў тыднёвым марафоне шчодра і разнастайна. У 200 сеансаў на пяці пляцоўках трапілі літаральна ўсе прадстаўнікі нашай краіны, хто на працягу года прыцягнуў да сябе ўвагу.
Гэта свабоднае пакаленне. Яны ўступілі ў жыццё і прафесію ў непадцэнзурны час. Яны не ведаюць ідэалагічных забаронаў. Ім дазваляецца тое, пра што старэйшыя маглі толькі марыць. Адкрыты вострыя тэмы, шырокі спектр сродкаў выразнасці. Праўда, грошай на тое, каб здымаць кіно, вельмі мала. Аднак сёння гэта можна рабіць амаль без грошай або за вельмі сціплы бюджэт. Было б жаданне.
Зусім хатняя радасць артыстаў тэатра імя Янкі Купалы - дзесяціхвілінны ігравы "Ягор" Рамана Падалякі або такі ж дзесяціхвілінны "Вахцёр" артыста Рускага тэатра імя Горкага Андрэя Крывецкага. Тут ёсць запамінальныя твары і жаданне выказаць свой час.
Наперадзе паравоза ішла ініцыятыва, а зусім не заданне, справаздачнасць за вучобу або прадзюсарскія амбіцыі. Рабяты здымалі кіно для сябе, а атрымалася і для нас з вамі. Кінатэатр "Беларусь" расшчодрыўся на два моладзевых альманахі, дзе былі, акрамя названых, чатыры дакументальныя і чатыры ігравыя "кароткія метры". Акрамя звычайных гледачоў, іх глядзелі прадстаўнікі здымачных груп, сябры і ўдзельнікі падзей. Залы былі поўныя на гэтым своеасаблівым кірмашы талентаў.
Журналісты звычайна пішуць пра фільмы асноўнага конкурсу, пра vip-персонаў, знакамітых гасцей з-за мяжы і членаў журы. Да знакамітасцяў будучага фотааб'ектывы не дацягваюцца, ды і ці варта гадаць, у каго творчы лёс складзецца, у каго няма. Асабняком стаяў "Крышталь" рэжысёра Дар'і Жук. Загадзя шырока разрэкламаваная паўтарыгадзінная стужка з'яўляўся на розных пляцоўках, у розныя дні і адназначна сведчыла, што беларуская дзяўчына, якая пажыла ў Амерыцы, мае вялікі творчы патэнцыял.
Больш крытычна успрымаўся зборнік дэбютных работ студэнтаў рэжысёра Івана Паўлава. Мастацкі кіраўнік праекта вызначыў ім цяжкую тэму: "Вайна. Застацца чалавекам". Усе ўдзельнікі альманаха, створанага з дапамогай студыі "Беларусьфільм", прызнаваліся, што дрэнна разабраліся ў тэме. Натуральна, у сілу маладосці яны ведаюць вайну па кнігах і апавяданнях і не змаглі знайсці ключ, які б выявіў гэты матэрыял.
©
Photo : "Лістапад" (2018)
Кадр з фільма "Франка" (Альманах "Вайна. Застацца чалавекам"), рэжысёр - Мітрый Сямёнаў-Алейнікаў
Ім вельмі дапамаглі вопытныя артысты мінскіх тэатраў, якія прымералі на сябе маленечкія ролі і змаглі дапамагчы пачаткоўцам рэжысёрам. Асабліва добра гэта атрымалася ў навэлах Мітрыя Сямёнава-Алейнікава "Франка" і Ігара Васільева "Фота на памяць". Вядомыя акцёры Зінаіда Зубкова, Аляксандр Парфяновіч, Аляксандр Брухацкі, Барыс Барысёнак, Вераніка Пляшкевіч, Ігар Дзянісаў, Георгій Маляўскі сумленна і ўмела дапамагалі рэжысёрам зрабіць ваенныя гісторыі пераканаўчымі, пэўнымі. Зрэшты, пазбегнуць фальшы ў многіх кадрах не атрымалася. Думаю, што ў значнай ступені быў вінаваты драматычны матэрыял. Магчыма, калі б далі моладзі выбраць сваю тэму, вынік мог быць лепшым.
Гэта і адбылося ў альманаху дакументалістаў. Невялікія гісторыі чатырох рэжысёраў ішлі па нарастаючай. "Ціхая вуліца" Аляксандры Маркавай добрая па тэме - незаконны знос прыватных дамоў без тлумачэнняў. Прыхільнасць дзяцей да прыроды і жывёлаў. Прыхільнасць дарослых да зямлі. Усё гэта можна разбурыць ў адзін момант. Недахоп фільма - няма адбору матэрыялу. Шмат лішніх дэталяў.
Сяміхвіліннае інтэрв'ю "Нежаніх" Алёна Ясінская ўмела падала як праблему маладых несамастойных мужчын.
Фільм Кірыла Уласенкі "Дай мне знак" патрыятычны і сацыяльны. Ён распавядае пра пошукава-выратавальны атрад "Анёл". Людзі аб'ядноўваюцца вакол ідэі, свядома і добраахвотна, па ўласным перакананні. Аб'ядноўваюцца, каб шукаць зніклых, якія заблукалі ў лесе. Разгубленых з-за хваробы. Шукаюць і знаходзяць. Мабыць, тут была вельмі няпростая праца рэжысёра, якому даводзілася арганізоўваць здымкі ў складаных умовах, выклікаць людзей на шчырасць.
Чацвёрты фільм дакументальнага альманаха амаль ігравы. Яго зрабіла Алена Цагельская пра беларускага мастака, які малюе музычныя карціны. Ён называецца "Аляксандр Забаўчык. Мой джаз". Тут яркая арыгінальная палітра мастака і выдатнае музычнае суправаджэнне выкананы як імправізацыя. Мова фільма - мова музыкі. У ім шмат назіранняў і разважанняў філасофскага характару. Вельмі спелая ўражлівая праца маладога рэжысёра.
©
Photo : "Лістапад" (2018)
Кадр з дакументальнага фільма "Аляксандр Забаўчык. Мой джаз" Алены Цагельской
Цяжка даць аб пракатным лёсе ўсіх вышэйназваных фільмаў. Ці будуць яны цікавыя шараговым гледачам? Ясна адно - маладыя імкнуцца асэнсаваць свой час без павучальнасці. Рэжысёры самі знайшлі тэмы і герояў. Ёсць надзея, што далей іх чакае не кароткі, а поўнаметражны кінематаграфічны метр.
Скульптар стварае творы мастацтва з металу ў стылі стымпанк - відэа
(абноўлена 16:00 16.01.2021)
Зварачны апарат, фантазія і залатыя рукі скульптара з Краснадара ператвараюць груду старых непатрэбных жалязяк з гаража ў творы мастацтва. Глядзіце на відэа, як аўтар стварае арт-аб'екты і дзе бярэ ідэі.Скульптар Аляксей Кашанаў, вядомы таксама пад творчым псеўданімам "Панкрат", стварае творы мастацтва з металу ў стылі стымпанк з дапамогай самых простых інструментаў.
Аляксей у юнацтве захапляўся музыкай у жанры панк-рок, а стымпанк прыцягнуў яго спачатку з-за назвы. Пасля знаёмства з працамі ў гэтым стылі скульптар вырашыў стварыць нешта падобнае.
"Першае, што было зроблена ў гэтым кірунку, гэта такая рыбіна, там ужо балты былі, шасцерні, шрубы, калючы дрот, ланцугі. Мне спадабаўся вынік, і я вырашыў працягнуць рух у гэтым напрамку", - распавёў Аляксей.
Скульптар прызнаецца, што для працы выкарыстоўвае простыя інструменты: электразварку, балгарку, маску і малаток. А ідэі для новых твораў узнікаюць "сумбурна". Падштурхнуць аўтара да стварэння скульптуры можа радок з кнігі, куплет песні ці яркае перажыванне. І, як толькі з'яўляецца час, майстар рэалізуе задуманае.
У лістападзе 2020 года Аляксей Кашанаў прадставіў свае работы на персанальнай выставе, арганізаваць якую прапанавалі ў Краснадарскай краявой выставачнай зале выяўленчых мастацтваў. У 2020 годзе скульптар ужо выстаўляў там свае працы сумесна з Саюзам мастакоў авангарду. У снежні 2020 года Аляксей таксама прыняў удзел у сумеснай выставе ў музеі сучаснага мастацтва Эрарта ў Санкт-Пецярбургу.
Глядзіце таксама:
- Як сапраўдныя: хлопец стварае мадэлі матацыклаў у натуральную велічыню - відэа
- Лістоту паляць? Не трэба! Глядзіце, якую прыгажосць з яе можна зрабіць!
- Паглядзіце на палескага майстра, які можа паўтарыць скрыпку Гварнеры
Тэги:
"Шчодрык" у Пагосце: дзе каза рогам, там жыта стогам
(абноўлена 15:10 14.01.2021)
Беларускія традыцыі зімой выклікаюць асаблівую цікавасць і не пазбаўлены свайго аўтэнтычнага шарму. Як берагуць свае звычаі на Палессі, разбіраўся Sputnik.МІНСК, 14 сту – Sputnik. Вёска Пагост - месца ўнікальнае, з аднаго боку бяжыць паўнаводная Прыпяць, з другога закалыхвае ціхая Сцвіга. Здаецца, сама прырода настройвае палешукоў на спрадвечны традыцыйны лад.
Зіма ў вёсцы - час адмысловы. Калі ўся гаспадарка дагледжана, а ўраджай у засеках, надыходзіць пара святаў.
У чым асаблівая разыначка Шчодрага вечара ў Пагосце, даведаўся карэспандэнт Sputnik Станіслаў Андросік.
Маленькі чалавек вялікай справы
Беларускае свята "Шчодрык" заўсёды адзначаюць з 13 на 14 студзеня. Шмат гадоў таму па сутнасці так святкавалі Новы год, але змена календароў адыграла свой злы жарт з датамі. Тады звычай на Палессі выстаяў, а што будзе праз пару гадоў, пакуль незразумела.
©
Sputnik / Виктор Толочко
"Шчодрык" заўсёды адзначаюць з 13 на 14 студзеня
У Пагосце і нават далёка за мяжой ведаюць Кацярыну Аляксееўну Панчэню, якая не проста дапамагла аднавяскоўцам зберагчы свае традыцыі, але і вывела іх на міжнародны ўзровень, аднак пра гэта пазней.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Прыбірацца Кацярыне Аляксееўне дапамагае новае пакаленне культурных работнікаў
Кацярына Аляксееўна, як і шмат гадоў таму, абавязкова ідзе "шчадраваць". Нам яна прызнаецца, што робіць гэта з трох гадоў, а ёй ужо пераваліла за 80. Раней яна "шчадравала" і па наказе душы, і па працы. Мясцовы дом культуры знаходзіўся пад яе чулым кіраўніцтвам больш за 30 гадоў.
Зараз гады ўжо бяруць сваё, і прыбірацца ганаровай жыхарцы Жыткавіцкага раёна дапамагае новае пакаленне культурных работнікаў.
Неад'емнай часткай "Шчодрыка" застаюцца калядоўшчыкі, і тут Кацярына Аляксееўна выразна дае зразумець: "У нас радзіліся толькі на Шчодрык, а на Раство прыбіраліся калядным строем".
©
Sputnik / Виктор Толочко
На Каляды ходзяць пераапранутыя рознымі татэмнымі жывёламі і птушкамі - казой, мядзведзем, ваўком, буслом
Сярод ражаных лічацца Мядзведзь, Сарока, Цыганка, Бусел і, вядома, Каза, як галоўны персанаж.
Цікава, што ў іх ліку вы не ўбачыце ні аднаго дарослага, толькі дзяцей розных школьных узростаў.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Дзеці з задавальненнем удзельнічаюць у абрадзе
Аказваецца, так "нашчадкам перадаем, каб не забываліся", патлумачыла Кацярына Аляксееўна. Раней па вёсцы сапраўдныя цягнікі з саней ездзілі "шчадраваць", а цяпер сабраўся толькі маленькі паравозік з дзетак і работніц культурнай сферы.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Сярод ражаных абавязкова ёсць Бусел
Дзякуючы ім, у XXI стагоддзі можна ўбачыць, як беларусы сотні гадоў таму адзначалі надыход Новага года.
"Пячыце ладкі"
"Шчадрэц колісь звалі - Васілей, Стары Новы год. Гэтя ўжо другая куцця, таму што Раство - першая куцця. На Хрышчэнне будзе трэццяя куцця. Усе абрады ў нас звязаныя са збажыною", - уводзіць у курс справы Кацярына Аляксееўна.
А каб свята атрымалася, па яе словах, трэба прыгаворваць: "Пячыце ладкі, каб цяляты былі гладкі", "пячыце блінцы, каб дзеці былі, як жарабцы".
Па прызнанні самой жанчыны, "ніхто ў гэтя лезці зараз ня хоча, вось і перадаю ўсё Ірыне Торчык".
©
Sputnik / Виктор Толочко
Каб "Шчодрык" атрымаўся, трэба прыгаворваць: "пячыце ладкі, каб цяляты былі гладкі", "пячыце блінцы, каб дзеці былі, як жарабцы".
А раней па вечарах у Пагосце на "Шчадрэц" усё прыгаворвалі і рыхтаваліся, цяпер і вёска ўжо не тая, таму што людзей у ёй амаль не засталося.
Кацярына Аляксееўна распавядае, што на свята было прынята рабіць запіскі: "Хто, што думае плахое мне, хай бярэ сабе і на першым полыме, як блінцы пякці, спальвалі".
На ўсю краіну адзін
Размовы з журналістамі - гэта адно, але і "шчадраваць" камусьці трэба. Разнамасная чарада весела выкатваецца на вуліцу. На "Шчодрык" трэба абавязкова спяваць гаспадарам хаты, куды прыходзяць калядоўшчыкі.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Галоўная задача - зарадзіць энергіяй, каб у новым годзе і ўраджай быў, і гаспадарка квітнела
Галоўная іх задача - зарадзіць энергіяй, каб у новым годзе і ўраджай быў, і гаспадарка квітнела.
Для гэтага прыгаворваюць "дзе каза рогам, там жыта стогам", ад такой працы Каза хутка стамляецца і падае знясіленая проста ў снег.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Калі Каза стамляецца і падае, гаспадары разумеюць: пара пачаставаць яе за старанні
Такі вось непразрысты намёк гаспадарам, што трэба шчодра пачаставаць за старанні. Лепш за ўсё для гэтага, вядома, падыходзіць сала, але ў вёсцы без лішніх размоў бяруць усё, што даюць.
©
Sputnik / Виктор Толочко
За песні і танцы гаспадары частуюць калядоўшчыкаў
Так паважная працэсія ходзіць ад двара да двара, пакуль не наступіць цемра, а торба не будзе набіта усялякімі пачастункамі даверху.
Пагост - вёска па-сапраўднаму ўнікальная, мясцовыя святы па заслугах ацанілі на самым высокім узроўні.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Абавязковы атрыбут калядоўшчыкаў - Віфлеемская зорка
Звычай "Юраўскі карагод" атрымаў нават статус нематэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці. Улады па тых часах выдзелілі казачныя 100 мільёнаў рублёў. Праўда, у Пагосце свайго "прыза" не дачакаліся і ўсе грошы роўным пластом разышліся па "культуры" Жыткавіцкага раёна.
Цяпер на чарзе грант ЮНЕСКА, і ў Пагосце перажываюць. Падтрымка мясцоваму Дому культуры павінна была прыйсці ў мінулым годзе, але пандэмія ўнесла свае праўкі ў чаканні палешукоў. Зараз у Пагосце чакаюць гэты грант, каб скласці печку і рыхтаваць пачастункі прама на вачах турыстаў, якія тонкім раўчуком ідуць на Палессе, каб пабачыць на свае вочы тое, чаго больш нідзе ўжо няма.
©
Sputnik / Виктор Толочко
Пагост - вёска па-сапраўднаму ўнікальная, мясцовыя святы па заслугах ацанілі на самым высокім узроўні
Замест эпілогу
У Доме культуры ўсё трымаецца на плячах Ірыны Іванаўны і Ірыны Ціханаўны, якія паціху збіраюць па хатах начынне, зробленае паляшукамі шмат гадоў таму. Тут можна ўбачыць і сапраўдныя кросны, палаці, лавы, і нават самаробны пратэз нагі.
©
Sputnik / Виктор Толочко
"Не пайду я, пойдуць людзі", - упэўнена Кацярына Аляксееўна
Жыццё, нягледзячы ні на што, б'е ў Пагосце ключом. Кацярына Аляксееўна не маркоціцца і, здаецца, зусім не перажывае, што будзе са "Шчодрыкам" у будучыні. На развітанне яна запэўнівае: "Не пайду я, пойдуць людзі".
Тэги:
Справа Віктара Бабарыкі перададзена ў Вярхоўны суд
(абноўлена 13:25 21.01.2021)
Генпракуратура вывучыла крымінальную справу і прыйшла да высновы, што ўсе доказы цалкам адпавядаюць прад'яўленым абвінавачванням.МІНСК, 21 сту – Sputnik. Справа ў дачыненні да Віктара Бабарыкі і іншых топ-менеджэраў Белгазпрамбанка перададзена ў суд, паведамляе Генеральная пракуратура.
"Вывучэнне ў Генеральнай пракуратуры матэрыялаў крымінальнай справы паказала, што даследаванне яго абставінаў выканана ўсебакова, поўна і аб'ектыўна. Абвінавачванне прад'яўлена з улікам сабраных доказаў. Падстаў для адмены альбо змены абвінавачаным мер стрымання няма", - гаворыцца ў паведамленні.
У чым абвінавачваюць Бабарыку і топ-менеджэраў
Былы старшыня праўлення Белгазпрамбанка Віктар Бабарыка абвінавачваецца ў атрыманні хабару ў асабліва буйным памеры, арганізаванай групай, а таксама легалізацыі сродкаў, атрыманых злачынным шляхам, у асабліва буйным памеры па ч.3 арт.430 і ч.2 ст.235 КК Беларусі.
Шасці іншым - яго намеснікам - Сяргею Шабану, Аляксандру Ільясюку, Кірылу Бадзею, Дзмітрыю Кузьмічу, а таксама былому першаму намесніку старшыні праўлення Аляксею Задойку і намесніку старшыні праўлення Сяргею Дабралету прад'яўлена абвінавачванне ў атрыманні хабару ў асабліва буйным памеры, арганізаванай групай па ч.3 арт.430 Крымінальнага кодэкса.
Заснавальніку ТАА "Актыўлізінг" Віктару Кабяку прад'яўлена абвінавачванне ў здзяйсненні злачынства па ч.2 арт.431 КК Рэспублікі Беларусь (дача хабару ў буйным памеры).
Раней у КДБ паведамілі, што "усе фігуранты цалкам прызналі сваю віну ў інкрымінаваных ім злачынствах, за выключэннем Бабарыкі".
У ходзе расследавання ўстаноўлена, што Віктар Бабарыка, калі быў старшынёй праўлення ААТ "Белгазпрамбанк", з мэтай сістэматычнага атрымання незаконных грашовых узнагарод ад прадстаўнікоў камерцыйных структур стварыў з ліку сваіх намеснікаў арганізаваную групу", - распавяла падрабязнасці начальнік упраўлення ўзаемадзеяння са сродкамі масавай інфармацыі і рэдакцыйнай дзейнасці Генпракуратуры Анжаліка Курчак.
Па матэрыялах справы, Віктар Бабарыка і іншыя топ-менеджэры банку з 1 студзеня 2004 года па 11 чэрвеня 2020 года незаконна атрымалі ад камерцыйных арганізацый не менш за 30,491 мільёнаў рублёў (каля 12 мільёнаў долараў на цяперашні курс) "за спрыяльнае вырашэнне пытанняў".
Справа Белгазпрамбанка
Фінансавая міліцыя КДК прыйшла з вобыскамі ў Белгазпрамбанк, які раней узначальваў Бабарыка, 11 чэрвеня. Была ўзбуджана крымінальная справа за фінансавыя махінацыі: ухіленне ад выплаты падаткаў і "адмыванне" грошаў, атрыманых злачынным шляхам. Праз некалькі дзён быў затрыманы Бабарыка, яго сын і яшчэ шэраг падазроных.
З 18 чэрвеня Віктар і Эдуард Бабарыка знаходзяцца пад вартай у СІЗА КДБ, 24 ліпеня Бабарыку-старэйшаму было прад'яўлена новае абвінавачванне. Пазней тэрміны па справе працягнулі.
Раней тое, што адбываецца ў Белгазпрамбанку пракаменціравалі асноўныя акцыянеры - Газпром і Газпромбанк. У сумесным рэлізе кампаніі заявілі аб супрацьзаконным назначэннi часовай адміністрацыі і аб парушэнні ўладамі Беларусі як беларускага заканадаўства, так і дамоў ЕАЭС.
Чытайце таксама:
- Справа Бабарыкі: тэрмін знаёмства з матэрыяламі працягнулі толькі экс-банкіру
- Бабарыка не зменіць стратэгію абароны і не прызнае віну - эксперт
- КДБ завяршыў расследаванне крымінальнай справы Бабарыкі
Тэги: