Беларуская мастачка пра сімпатыі гледачоў, кошты карцін і крадзяжы

© Photo : из личного архиваАлеся Скарабагатая побач са сваёй карцінай "Уласцівасці часу"
Алеся Скарабагатая побач са сваёй карцінай Уласцівасці часу - Sputnik Беларусь
Падпісацца
Алеся Скарабагатая распавядае пра дзіўных заказчыкаў і разважае аб фарміраванні коштаў на прадметы мастацтва.
"Беларусы ўжо маральна гатовыя да таго, што мастацтва пэўнага ўзроўню можа каштаваць дорага", - кажа маладая мастачка Алеся Скарабагатая.
Пісьменнік Ілля Сін - Sputnik Беларусь
Пераможца прэміі Гедройца Ілля Сін: падыход да творчасці стаў больш камерцыйным
Яе развагі аб узроўні сучаснага мастацтва ў краіне нельга назваць галаслоўнымі - акрамя прэзідэнцкай прэміі і пасады выкладчыка жывапісу ў Акадэміі мастацтваў у яе спісе дасягненняў - дзясяткі неверагодных работ і пяць прызоў глядацкіх сімпатый адной з самых папулярных у беларускай культурнай тусоўцы выстаў-кірмашоў.
Як атрымалася стаць пяціразовым пераможцам "Восеньскага салона з Белгазпрамбанкам" і чаму страшна аддаваць свае карціны на замежныя вернісажы, дзяўчына распавяла карэспандэнту Sputnik Алесі Шаршнёвай.

"Раней карціны былі лёгкімі, колеры - яркімі"

Дзіўна, але для творчай натуры Алеся нават занадта крытычна і ўзважана ацэньвае сябе і свае працы. Яе падыход больш нагадвае творчае ўвасабленне навуковых эксперыментаў.
© Photo : из личного архива Алеси Скоробогатой"В поисках света" Алеся Скоробогатая
В поисках света Алеся Скоробогатая - Sputnik Беларусь
"В поисках света" Алеся Скоробогатая
"У пошуках свету" Алеся Скарабагатая
Некаторыя карціны атрымліваюцца менавіта так: на невялікіх кавалках палатна яна эксперыментуе з незвычайнай тэхнікай і толькі потым шукае ідэю для яе ўвасаблення.
Маладая мастачка прызнаецца, што сама нядаўна заўважыла: раней карціны былі больш яркімі і лёгкімі, цяпер яна закранае філасофскія пытанні, выкарыстоўвае складаныя колеры. Выдатны прыклад - дыпціх "Уласцівасці часу" і серыя "Апошнія".
На стварэнне карціны можа сысці ад некалькіх дзён да года - менавіта столькі спатрэбілася на напісанне дыпціха "Дзень і ноч", які быў дыпломнай працай мастачкі ў Акадэміі мастацтваў.
Няшмат часу займаюць "паўторы" - копіі сваіх жа карцін, значна больш - новыя ідэі з выкарыстаннем незвычайных тэхнік. Некалькі гадоў таму дзяўчына пісала абразы: выконвала ўсе нормы і правілы - пасцілася і нават спавядалася. Зараз Алеся называе гэты вопыт цікавым эксперыментам, але прызнаецца, што паўтараць яго зноў пакуль не гатовая.

"Работы знікаюць нават пасля беларускіх выстаў"

Пакуль на асабістай карце маладой мастачкі Алесі Скарабагатай больш выстаў з беларускімі адрасамі. З замежных толькі В'етнам, Кітай, Літва, Аўстрыя і Парыж. Аказваецца, і гэтаму ёсць сваё тлумачэнне.
© Photo : Прэс-служба БелгазпрамбанкаРабота Алесі Скарабагатай
Работа Алесі Скарабагатай - Sputnik Беларусь
Работа Алесі Скарабагатай
Адна з работ серыі "Апошнія", якая стала пераможцай на "Восеньскім салоне" ў гэтым годзе
"Каб мае працы трапілі на замежную выставу шмат павінна, як кажуць, сысціся. Як правіла, гэта запрашэнне ад знаёмага арганізатара, якому можна без страху аддаць свае працы", - тлумачыць дзяўчына.
Наўгад адпраўляць свае працы арганізатарам Алеся не жадае: яны знікаюць і пасля беларускіх выстаў, не кажучы ўжо пра замежныя. Так, напрыклад, было з "Вострым нацюрмортам". Пасля экспанавання ў адной са сталічных дзяржустаноў карціна бясследна знікла. Знайсці яе так і не атрымалася.

"Сто долараў - маленькі кошт для гадавой працы"

Карціны Алесі Скарабагатай па беларускіх мерках каштуюць нятанна. Сярэдні цэннік - каля 9 тысяч долараў. Хоць незадаволенасці наконт коштаў ад пакупнікоў яшчэ ні разу чуць не даводзілася. Мастачка перакананая: беларусы паступова разумеюць, што карціна мае не толькі матэрыяльную, але і духоўную, і культурную каштоўнасць.
"Сёння нікому не трэба даказваць, што сто долараў - занадта маленькі кошт для працы, якая стваралася год", - дадае яна.
Канчатковая каштоўнасць палатна залежыць ад яго памеру, выдаткаванага мастаком часу і матэрыялаў. Ні таго, ні іншага на свае працы дзяўчына не шкадуе.
Што да матэрыялаў і іншых падручных сродкаў - гэта асобная тэма. Было некалькі выпадкаў, калі фарбы мянялі колер або пакрыццё трэскалася, таму зараз мастачка выбірае толькі самае лепшае.
© Photo : из личного архива Алеси Скоробогатой"Пчелиный поцелуй" Алеся Скоробогатая
Пчелиный поцелуй Алеся Скоробогатая - Sputnik Беларусь
"Пчелиный поцелуй" Алеся Скоробогатая
"Пчаліны пацалунак" Алеся Скарабагатая
Асноўны спосаб заробку маладога беларускага мастака - продаж гатовых работ. Людзі бачаць карціны на выставе або ў інтэрнэце, прыходзяць і купляюць. Шмат каму падабаецца адразу некалькі карцін і тады з сабой прыносяць фота інтэр'еру, у якім будзе вісець работа.
Дзяўчыну падобны "бытавы" падыход да яе творчасці не бянтэжыць. Кажа, што галоўнае, каб карціна падабалася, а не была проста прыемнай каляровай плямай у інтэр'еры.
"Карціны на заказ не бяру, таму што з заказчыкамі бывае складана. Яны часта самі не разумеюць, чаго хочуць, прыходзяць з абстрактнымі задачамі, напрыклад, паказаць душу дзяўчыны, адлюстраваць прафесію ці характар жонкі", - распавядае Алеся.
Апошні свой заказ яна не можа скончыць ужо год. Заказчык памяняў меркаванне ўжо некалькі разоў, а ў яе да гэтага часу не атрымліваецца адгадаць.
Але былі і прыемныя задачкі з зорачкай. Напрыклад, адзін мужчына папрасіў намаляваць партрэт без партрэта. Гэта значыць на карціне павінен быў быць намаляваны пэўны чалавек, але без твару. Алеся справілася і цяпер успамінае гэты эпізод як адзін з самых цікавых.

"Кожны раз хвалююся: раптам пачала кагосьці напружваць"

Свае перамогі на конкурсах "Восеньскага салона" Алеся называе прыемнай заканамернасцю.
"Думаю, гэта ўжо не проста глядацкая сімпатыя, а сапраўднае каханне. І яно ўзаемнае", - усміхаецца дзяўчына.
І нягледзячы на сваю запатрабаванасць мастачка прызнаецца, што ўсё роўна кожны год адчувае хваляванне: а раптам пачала напружваць арганізатараў ці гледачоў сваёй творчасцю.
© Sputnik / Алеся Шаршнёва"Восеньскі салон - 2019"
Восеньскі салон - 2019 - Sputnik Беларусь
"Восеньскі салон - 2019"
Частка дыпціха "Уласцівасці часу"
"За пяць гадоў даводзілася не раз чуць непрыемныя заўвагі аб тым, што меркаванне прафесійнага журы не супадае з меркаваннем гледачоў і гэта дрэнна. Але я не лічу, што гэта дрэнна, бо выстава праводзіцца не толькі для членаў журы, а гледачы могуць свабодна гаварыць аб сваіх інтарэсах", - кажа Алеся.
Яна ўпэўненая, што гэтая гісторыя не пра тое, што "піпл хавае". Спрачацца з гэтым складана таксама, як і аднесці яе карціны да папсовых мастацтву.
Чытайце таксама:
Стужка навiн
0