Драму Перэльмана "Урокі фарсі" вылучылі на "Оскар" ад Беларусі
(абноўлена 18:11 01.12.2020)
Фільм апавядае пра падзеі 1942 гады ў акупаванай Еўропе, у галоўных ролях - Ларс Айдзінгер і Науэль Перэс Біскаярт.МІНСК, 1 сне - Sputnik. Карціна "Урокі фарсі", знятая рэжысёрам Вадзімам Перэльманам, вылучана на "Оскар" ад Беларусі ў намінацыі "Лепшы фільм на замежнай мове", паведаміла прэс-служба кампаніі "Белыя ночы".
Публіка ўбачыла фільм упершыню на Берлінскім кінафестывалі ў праграме Berlinale Special. Па дадзеных кампаніі Hype Film, якая займаецца продажам правоў на карціну, яе плануюць паказаць больш, чым у 50 краінах свету.
"Фільм Вадзіма Перэльмана "Урокі фарсі" вылучаны на "Оскар"ад Беларусі. Карціна створана ў капрадукцыі Расіі, Германіі і Беларусі, дзе праходзілі здымкі драмы", - распавялі ў прэс-службе.
Пра што фільм "Урокі фарсі"
Па сюжэце, падзеі кіно адбываюцца ў 1942 годзе ў акупаванай Еўропе. Галоўны герой - вязень канцлагера, бельгіец з яўрэйскімі каранямі Жыль Крэм'е - прыкідваецца персам, каб пазбегнуць смяротнага пакарання. У гэтым яму дапамагае антыкварная кніга персідскіх казак, якую ён вымяняў у апошнія хвіліны перад расстрэлам на бутэрброд.
Тым часам повар у канцлагеры, Клаўс Кох, марыць пра тое, як пасля вайны паедзе ў Іран да брата і адчыніць там свой рэстаран. Коху для дасягнення сваёй мэты трэба ведаць фарсі, калегі па канцлагеры, даведаўшыся пра персідскае паходжанне Жыля, адпраўляюць зняволенага вучыць повара новай мове.
"Наша карціна дзіўна актуальная часу. Гэтая глыбокая гісторыя напоўнена трагедыяй, іроніяй, зараджэннем надзеі і дружбы ў самых неверагодных абставінах. Я асабліва шчаслівы магчымасці шырока паказаць наш фільм міжнароднай аўдыторыі", - так адклікаецца аб карціне яе рэжысёр Вадзім Перэльман.
93 цырымонія ўручэння прэмій Амерыканскай кінаакадэміі пройдзе 25 красавіка 2021 года.
Тэги:
Алесь Бачыла: мне лепей ад роднага краю нічога на свеце няма
(абноўлена 18:12 01.03.2021)
У сто трэці дзень нараджэння беларускага паэта, драматурга і перакладчыка Sputnik успамінае яго вершы.Алесь Бачыла нарадзіўся 2 сакавіка 1918 года ў вёсцы Лешніца, непадалёк ад Мінска, у сялянскай сям'і. Пачаў друкавацца яшчэ ў 1934 годзе, але першы зборнік убачыў свет толькі ў 1947 годзе. Вышэйшую адукацыю Алесь Бачыла атрымаў у Мінскім настаўніцкім інстытуце, пасля яго заканчэння быў прызваны ў армію і служыў да 1945 года.
Пасля заканчэння вайны Алесь Бачыла працаваў у "Настаўніцкай газеце", а потым – у газеце "Літаратура і мастацтва", дзе ў 1952 годзе стаў намеснікам галоўнага рэдактара.
Алесь Бачыла – аўтар шматлікіх зборнікаў паэзіі: "Шляхі", "Зоры вясеннія", "Юнацтва", "Тры багіні", "Паэмы тугі" і іншых. Шматлікія яго вершы пакладзены на музыку. Акрамя таго, Бачыла напісаў лібрэта для опер "Яснае світанне", "Калючая ружа", "Зорка Венера" і іншых, а таксама аперэты "Паўлінка". Звяртаўся паэт і да жанра сатыры. Ведаў некалькі моў, перакладаў на беларускую творы рускіх, украінскіх, латышскіх паэтаў.
Пайшоў з жыцця Алесь Бачыла 3 студзеня 1983 года, калі яму было ўсяго 64 гады, і быў пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.
У дзень нараджэння славутага паэта Sputnik прапануе ўспомніць яго творы, а мабыць нават і праспяваць іх.
Чытайце таксама:
- Рыгор Барадулін: вершы пра каханне
- Высоцкі па-беларуску: любімыя песні легендаргана барда
- Вершы Канстанцыі Буйло: твае вочы яснеюць, як неба ў дзень
- Вершы пра беларускую мову: родная мова, цудоўная мова
- Вершы пра маму
Тэги:
Беларускі лён: сакрэты вытворчасці элітнай тканіны
(абноўлена 11:03 01.03.2021)
Лён на Беларусі вырошчваюць са старадаўніх часоў. Продкі заўсёды ставіліся з павагай да гэтай культуры, бо яна літаральна магла апрануць цэлую сям’ю і нават вёску. Чыстае і светлае льняное адзенне было сімвалам нявіннасці і маральнай чысціні, таму маладыя дзяўчаты на вяселле апраналі сукенкі, зробленыя з ільнянога матэрыялу. А ў Старажытным Егіпце, дзе людзі даведаліся пра лён 7-9 тысяч гадоў таму, тканіны з лёну лічыліся элітнымі, таму ў іх заварочвалі муміі егіпецкіх фараонаў.
Прыгажосць і зручнасць ільняной тканіны цэніцца ва ўсім свеце, а на Беларусі і дагэтуль захоўваюць традыцыі льнянога ткацтва. Кросны, варштат, мялкі, церніцы, трапкач і іншыя старадаўнія прылады для вырабу льняной тканіны — у фотастужцы Sputnik.
Гэта, безумоўна, не нанатэхналогіі, але паглядзець таксама ёсць на што.
Глядзіце таксама:
- Амаль лаванда. Як квітнее лён на Беларусі
- Паўлава: ручнік суправаджаў беларуса ад нараджэння да смерці
- "Вышыванка" ці традыцыя: этнографы асуджаюць бязглуздую папулярызацыю
© Sputnik Альфрэд МікусНа Беларусі лён вырошчваюць са старадаўніх часоў. Нашы продкі казалі, што "лён усіх апранае", і прысвячалі гэтай сельскагаспадарчай культуры свае песні, вершы і казкі.
© Sputnik Альфрэд МікусЛён быў сімвалам нявіннасці і маральнай чысціні, таму нявеста на вяселле апранала сукенку з ільну. На беларускім гербе кветачкі льну сімвалізуюць працавітасць, дабрабыт і парадак.
© Sputnik Альфрэд МікусТрадыцыйнай прыладай ткацтва на Беларусі быў гарызантальны ткацкі станок — кросны. Беларускія навукоўцы вылучаюць некалькі тыпаў ткацкіх станкоў, якія існавалі ў XIX — пачатку XX стагоддзя і адрозніваліся па канструкцыі. У больш прымітыўных (на "сохах" і на "станінах") асобныя дэталі ўкапваліся ў зямлю ці мацаваліся да столі. Больш дасканалыя называліся "рамавы ткацкі станок" ці "варштат".
© Sputnik Альфрэд МікусНа першым этапе льноапрацоўкі ад сцяблоў саспеўшага, а потым вымачанага і высушанага льну аддзяляюць галоўкі. Рабілася гэта пры дапамозе драўляных "пранікаў", якімі іх аббівалі. На поўначы Беларусі галоўкі абрывалі спецыяльнымі нажамі-"драчкамі".
© Sputnik Альфрэд МікусПасля абрывання галовак сцябло льну разміналі на "мялках" або "церніцах", каб вызваліць з яго валакно. На Беларусі вядомыя нахільныя і гарызантальныя мялкі. Іх рухомыя часткі — білы — мелі адно ці два рэбры.
© Sputnik Альфрэд МікусПасля апрацоўкі на мялках рэшткі кастры на валакне выдалялі пры дапамозе "трапала".
© Sputnik Альфрэд МікусПрыладамі для часання льну служылі драўляныя і металічныя "грэбні". Пры іх дапамозе валакно расшчаплялася на больш тонкія валаконцы і канчаткова ачышчалася ад кастры. Пасля часання льну атрымлівалася валакно рознай якасці. Адыходы ад часання ўтваралі "кудзелю".
© Sputnik Альфрэд МікусВалакно, якое заставалася пасля часання, — "кужаль" — спляталася ў косы і ў такім выглядзе захоўвалася да прадзення.
© Sputnik Альфрэд МікусНаступны этап апрацоўкі льну — прадзенне — звязаны з вырабам нітак з валакна. Звычайна ім займаліся жанчыны ў перыяд з лістапада па сакавік. Асноўнымі прыладамі прадзення былі прасніца, верацяно і самапралка.
© Sputnik Альфрэд МікусПрацэс прадзення пачынаўся з замацавання кудзелі на прасніцы. На стойцы мацавалася кудзеля, а на донца садзілася жанчына. Стойка прасніцы, якая не мела донца, устаўлялася ў спецыяльную адтуліну ў лаве.
© Sputnik Альфрэд МікусСамая старадаўняя прылада для прадзення — верацяно. Яго выраблялі з драўніны ясеня, грушы ці бярозы. Пры прадзенні жанчына пальцамі правай рукі выцягвала валакно з кудзелі, адначасова трыма пальцамі левай рукі паварочвала верацяно.
Тэги:
Самаізаляцыя па прыездзе ў Беларусь: прыбыўшы з якіх краін, трэба выконваць каранцін
(абноўлена 18:15 01.03.2021)
Пералік краін, па прыездзе з якіх у Беларусь неабходна знаходзіцца ў хатняй самаізаляцыі 10 дзён - у інфаграфіцы Sputnik.
©
Sputnik
Абноўлена: актуальна з 2 снежня 2020 года.
25 сакавіка Саўмін прыняў пастанову №171, паводле якой асобы, якія прыбылі з краін з зарэгістраванымі выпадкамі COVID-19, павінны знаходзіцца ў самаізаляцыі 14 каляндарных дзён (з кастрычніка - 10 дзён). Спіс перыядычна абнаўляецца: беларускае Міністэрства аховы здароўя альбо выключае пэўныя краіны з абмежавальнага спісу, альбо дадае іх зноў.
З 3 лістапада пачынае дзейнічаць новая рэдакцыя пераліку краін "чырвонай зоны", пад абмежаванні трапляюць прыбылі з 138 дзяржаў.
З 3 снежня ў пералік уключаны 8 краін:
- Аўстрыйская Рэспубліка
- Азербайджанская Рэспубліка
- Венгрыя
- Грэчаская Рэспубліка
- Грузія
- Рэспубліка Сербія
- Турэцкая Рэспубліка
У інфаграфіцы Sputnik - карта і спіс краін, па прыездзе з якіх у Беларусь неабходна знаходзіцца ў самаізаляцыі 10 дзён, а таксама краін, на якія прыбылі з якіх гэтыя абмежаванні не распаўсюджваюцца.
Тэги: