Расія прапанавала Беларусі зніжаць прэмію да кошту нафты штогод
(абноўлена 14:33 21.02.2020)
Расійскі бок прапануе беларускім партнёрам падыход, які дазваляе кампенсаваць эфект ад выпадаючай мытнай пошліны на экспарт нафты і нафтапрадуктаў.МІНСК, 21 лют - Sputnik. Расія прапанавала формулу кошту на нафту для Беларусі, заявіў міністр энергетыкі РФ Аляксандр Новак.
Раней прэзідэнты Беларусі і Расіі правялі тэлефонную размову, у рамках якой адбылося абмеркаванне ўмоў паставак нафты. Аляксандр Лукашэнка сёння ў ходзе сустрэчы з губернатарам Архангельскай вобласці раскрыў падрабязнасці прапановы зробленай Уладзімірам Пуціным.
Па словах Мінэнерга РФ, прапановы расійскіх кампаній у частцы змянення формулы коштаўтварэння нафты даведзены да беларускіх партнёраў з Рэспублікі Беларусь.
"Прапанаваны падыход, які ўлічвае зніжэнне экспартнай пошліны, а менавіта - зніжэнне прэміі прыкладна на $2 за тону кожны год, гэта значыць прапарцыйна зніжэння экспартнай пошліны", - удакладніў Аляксандр Новак.
На яго думку, такі падыход дасць магчымасць кампенсаваць эфект ад змяншэння экспартнай пошліны.
Нафтавае пытанне
Беларусь і Расія да пачатка 2020 года не змаглі прыйсці да пагаднення па кошце нафты: рэспубліка адмаўляецца плаціць пастаўшчыкам прэмію ў 6 долараў за тону да кошту пастаўкі. На гэтым фоне 1 студзеня былі прыпыненыя пастаўкі сыравіны ў рэспубліку.
У якасці часовай меры Беларусь закупіла 750 тысяч тон у кампаній расійскага бізнесмена Міхаіла Гуцарыева, якія пагадзіліся працаваць без прэміі. Адначасова, як заяўляе ўрад, вядуцца перамовы з альтэрнатыўнымі пастаўшчыкамі нафты.
У студзені рэспубліка таксама дамовілася аб куплі 80 тысяч тон нарвежскай нафты для "Нафтана" - марка Johan Sverdrup максімальная блізкая па характарыстыках да Urals. Пастаўляцца яна будзе праз порт Клайпеды, які ў год можа прапусціць толькі 3,6 мільёна тон. Акрамя таго, за перавалку і транспарціроўку нарвежскай сыравіны Беларусь пераплачвае па 20 долараў за тону.
Для загрузкі аднаго "Нафтана" патрабуецца каля дзевяці мільёнаў тон штогод, гэта значыць каля 25 тысяч тон штодня. Мазырскі НПЗ перапрацоўвае каля дзесяці мільёнаў тон у год. Большая частка прадукцыі "нафтахіму" ідзе на экспарт у выглядзе светлых нафтапрадуктаў, у першую чаргу аўтамабільнага паліва.
Без альтэрнатывы?
Беларусь ужо шукала альтэрнатыўныя крыніцы нафты ў папярэднія гады. Так, у Венесуэлы рэспубліка закупляла марку Santa Barbara на пачатку 2010-х. Аднак надзвычай дарагая лагістыка і нізкая якасць сыравіны вымусілі звярнуцца да своп-схемы з Азербайджанам. Усяго рэспубліка закупіла ў Венесуэлы за тры гады амаль 3,4 мільёнаў тон. Цікава, што сярэдні кошт за тону расійскай сыравіны для Беларусі ў 2010 годзе была 434 долара, венесуэльскай - 647 долара.
Крыху менш за мільён тон Беларусь закупіла ў Азербайджана ў 2011-м - па кошце ў 838 долараў за тону. Для параўнання: расейская нафта тады ж каштавала каля 430 долараў за тону. У 2016-м Беларусь зноў звярнулася да Азербайдлжана за брэндамі Azeri Light і CPC Blend, аднак таксама ў невялікіх аб'ёмах: 560 тысяч тон. У 2017 рэспубліка закупіла 1,4 мільёна тон нафты ў Ірана.
Пакрыць патрэбы Беларусі ў нафце не могуць ні Азербайджан, ні Казахстан, ні іншыя краіны-партнёры. Акрамя таго, яе ўсё роўна прыйдзецца "разводзіць" расійскай, бо беларускія НПЗ "заточаныя" пад Urals. Пры гэтым кошт альтэрнатыўных пастаўшчыкоў заўсёды перавышае кошт на расійскую сыравіну. Розніца з улікам лагістыкі можа дасягаць практычна два разы.
У мінулым годзе Беларусь купляла ў Расіі нафту па сярэднім кошце ў 364 долара за тону. Пры гэтым рэспубліка плаціла за сыравіну толькі 83% ад сусветнага кошту нафты.
Тэги:
Сямашка пра праблемы з Масквой: паўнамоцтвы ў СД, газ і падатковы манеўр
(абноўлена 15:15 01.07.2020)
Пасол Беларусі ў Расіі правёў у Маскве анлайн-брыфінг, прысвечаны Дню Незалежнасці, але распавёў не толькі аб надыходзячым свяце.МІНСК, 1 ліп - Sputnik. Беларусь павінна была перадаць у наднацыянальныя органы Саюзнай дзяржавы 95% сваіх паўнамоцтваў, такую прапанову, паводле слоў пасла Беларусі ў Расіі Уладзіміра Сямашкі, зрабіла Расія падчас абмеркавання у 2019 годзе далейшага шляху інтэграцыі.
Гэтую заяву Сямашка зрабіў падчас анлайн-брыфінгу, прымеркаванага да Дня Незалежнасці Беларусі.
Разуменне па газу
Расія і Беларусь дасягнулі разумення ў газавым пытанні, заявіў у сераду на анлайн-брыфінгу беларускі пасол у Маскве Уладзімір Сямашка.
"Я павінен вас праінфармаваць, што ўчора адбылося знакавае мерапрыемства, калі сустрэліся міністры энергетыкі Расіі і Беларусі Новак і Каранкевіч, прысутнічалі і ад пасольства людзі, і быў Аляксей Мілер (кіраўнік "Газпрама"- Sputnik). І мне падалося, што разуменне саспела" , - сказаў Сямашка, яго цытуе агенцтва ТАСС.
Па дакладах міністраў ён зразумеў, што ў бакоў з'явілася разуменне "што трэба рухацца далей і рухацца да адзінага рынку газу", - адзначыў дыпламат.
Пры гэтым Сямашка падкрэсліў, што цяпер Беларусь не задаволена цэнамі на расійскі газ і рознагалоссямі, якія існуюць з "Газпрамам".
"Але мы бачым, што ёсць разуменне, і мы лічым, што такую задачу трэба ставіць. Да 1 студзеня 2022 года мы павінны вырашыць тую задачу, якую ставілі ў 2017 годзе", - падкрэсліў пасол.
Сямашка нагадаў, што тры гады таму Расія і Беларусь дамовіліся сфармаваць методыку вызначэння коштаў на газ у двухбаковым гандлі, каб пасля перайсці да адзінага рынку энергарэсурсаў. Пасол таксама звярнуў увагу, што Мінск спадзяецца дамовіцца з Масквой аб цэнах, супастаўных з унутрырасійскімі.
Падатковы манеўр
Мінск па-ранейшаму ставіць пытанне кампенсацыі беларускім НПЗ у сувязі з падатковым манеўрам у РФ, пра гэта таксама казаў Сямашка падчас анлайн-брыфінгу.
"Далей мы проста не можам вытрымаць, мы павінны вырашаць праблему падатковага манеўру. І калі мы распрацоўваем дарожныя карты, сёння мы ставім пытанне аб тым, што ў той меры, у якой кампенсуецца расійскім НПЗ падатковы манеўр, ён можа кампенсавацца і беларускім НПЗ. Інакш проста не можа быць", - сказаў пасол.
Ён падкрэсліў, што беларускія ўлады не здымаюць з парадку дня пытанне кампенсацыі выдаткаў ад падатковага манеўру.
Па асноўнай тэме прэс-канферэнцыі - будучаму Дню Незалежнасці, Сямашка адзначыў, што ў гэтым годзе з-за каронавіруса традыцыйна вялікую праграму святкавання ў Маскве прыйшлося скарэктаваць.
Тэги:
Мезенцаў: эканамічная інтэграцыя не пагражае незалежнасці Беларусі і РФ
(абноўлена 12:35 01.07.2020)
Размова сёння ідзе аб павышэнні канкурэнтаздольнасці і падтрымцы экспарту тавараў на рынкі трэціх краін, удакладніў пасол.МІНСК, 1 ліп - Sputnik. Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Расіі ў Беларусі Дзмітрый Мезенцаў лічыць, што Масква і Мінск могуць вярнуцца ў гэтым годзе да пытання ўзгаднення дарожных карт.
"Эканамічная інтэграцыя не пагражае ні пытанням незалежнасці Беларусі і Расіі, ні пытанням суверэнітэту дзвюх нашых краін. Сёння размова ідзе аб новым пазіцыянаванні, павышэнні канкурэнтаздольнасці, падтрымцы экспарту тавараў на рынкі трэціх краін", - заявіў журналістам у сераду Мезенцаў на ўчастку для галасавання па папраўках у Канстытуцыю, арганізаваным для грамадзян РФ у Мінску.
Ён адзначыў, што згодна з календаром Саюзнай дзяржавы пасяджэнне саюзнага Саўміна пройдзе ў гэтым годзе. Дыпламат удакладніў, што парадак, які папярэдне абмяркоўвалася на пасяджэнні Групы высокага ўзроўню, абяцае быць насычаным.
"Важна, каб у рамках гэтага парадку дня па магчымасці быў улічаны запыт і аднаго, і другога боку на гатоўнасць аднаўлення інтэграцыйнай работы, вяртання да дарожных карт, праграмы дзеянняў па рэалізацыі саюзнай дамовы", - падкрэсліў пасол.
Мезенцаў нагадаў, што пасол Беларусі ў Расіі Уладзімір Сямашка раней паведаміў, што беларускі бок гатовы да аднаўлення змястоўнай работы, вынікам якой было ўзгадненне 27 дарожных карт, а таксама парафіраванне праграмы дзеянняў саюзнага будаўніцтва.
"Важна не толькі, колькі карт мы ўзгаднілі. Важна, што мы напрацавалі ўнікальны вопыт узаемадзеяння урадаў, міністэрстваў, ведамстваў, экспертаў праз спрэчкі, праз парой неразуменне. Але на падмурку імкнення дамагчыся ўліку інтарэсаў партнёраў на карысць росту патэнцыялу Саюзнай дзяржавы і пацвярджэнне значнасці саюзнай будаўніцтва", - падкрэсліў пасол.
Дарожныя карты, якія маюць на мэце паглыбленне інтэграцыі, планавалася падпісаць да 20-годдзя дамовы аб стварэнні Саюзнай дзяржавы. Распрацоўку галіновых карт па развіцці інтэграцыі курыравала створаная урадамі Беларусі і Расіі рабочая група. У канцы мінулага года першы віцэ-прэм'ер Беларусі Дзмітрый Крутой адзначаў, што нявырашанымі застаюцца тры пытанні: "газ, нафта і пэўныя пытанні па падатковай карце".
Тэги:
Па чатыры трэніроўкі ў дзень! Чэмпіёнка Алена Хлопцава - пра Алімпіяду-80
(абноўлена 10:19 02.07.2020)
Алімпійская чэмпіёнка ў акадэмічным веславанні Алена Хлопцава распавяла аб знясільваючай падрыхтоўцы да Алімпіяды-80, гучнай перамозе і прычынах, па якіх сышла з вялікага спорту.Выбітная спартсменка Алена Хлопцава прынесла сваёй краіне адзінае золата ў акадэмічным веславанні на Алімпіядзе-80. У тым спаборніцтве яна плыла ў двойцы з Ларысай Паповай: сёння прызнаецца, што хвалявалася куды менш, чым напарніца.
Sputnik папрасіў спартсменку падзяліцца ўспамінамі пра Алімпіяду-80 і распытаў пра цяперашняе жыццё - пасля заваявання мноства спартыўных вяршынь.
Баялася вады! З чаго ўсё пачалося
У сям'і Алены Хлопцавой не было спартсменаў. Суразмоўніца прызнаецца: вяршыняў пакараць не імкнулася, і жыццё спорту прысвячаць не збіралася - так атрымалася.
"Як я прыйшла ў спорт? Проста пайшла вучыцца плаваць: за кампанію з аднакласніцай. Я нават вады баялася, ужо не памятаю дакладна, як мне ўдалося перамагчы страх - памятаю толькі, што на першым занятку ў ваду так і не зайшла, была на борціку. А потым неяк паплыла паволі", - сціпла распавядае суразмоўца.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Сёння Алена Хлопцава з задавальненнем працуе трэнерам у басейне: вучыць плаваць дзяцей і дарослых
Да веславання, якое прынесла Алене мноства перамог, ёй і плаванне цалкам давалася: ужо ў 13 гадоў яна стала майстрам спорту. Здольнасці і перспектывы ўбачыў трэнер, дзеліцца спартсменка: так дзяўчынка хутка апынулася ў юнацкай зборнай па плаванні.
"Дзеці ж нічога не разумеюць, прыходзяць - хто за чым: адны забаўляюцца, іншыя проста плаваць вучацца. А я трэніравалася, і вынік быў у наяўнасці. Думаю, усё ўзаемазвязана: не будзь таленту, я б, можа, і стала майстрам спорту, але потым", - разважае яна.
Пра першы заробак і адмову ад плавання
У складзе юнацкай зборнай СССР па плаванні ў алены атрымалася паездзіць па свеце, набрацца багатых уражанняў - тады мала каму быў даступны выезд за мяжу.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Чацвёрка: Таццяна Башкатава, Вольга Каспина, Алена Хлопцава і Ларыса Папова
"Памятаю, што на першы заробак купіла нешта маме ў падарунак. На якія забавы марнаваць грошы савецкім дзецям? Тады не было гаджэтаў і аквапаркаў, усё было ў двары, у перапынках паміж школай і трэніроўкамі", - успамінае яна.
©
Sputnik / Дмитрий Донской
З плавання Алена Хлопцава сышла (як гэта часта здараецца ў спартсменаў) пасля таго, як знікла магчымасць займацца з любімым трэнерам. Удавацца ў падрабязнасці суразмоўца адмаўляецца, кажа толькі, што трэнера вымусілі зьехаць - разам з ёй знікла і цікавасць да плавання.
"Група распалася: нас сталі аддаваць то аднаму, то другому трэнеру. А кожны з іх усё роўна займаўся ў першую чаргу са сваімі спартсменамі, а ўжо потым з тымі, хто з'явіўся. Мяне сталі перавучваць - перш у "кроль" аддалі, потым у "дэльфін".
Мне гэта не спадабалася, цікавасць знік, і я кінула", - прызнаецца Алена.
Але да ад'езду трэнер Рыма Войцік паспела пазнаёміць Алену з трэнерам па веславанні Ядвігай Руткоўскай: па словах спартсменкі, яна і не ведала да гэтага, што ёсць такі від спорту. Магчыма, пры іншых абставінах і занялася б чымсьці іншым, разважае суразмоўца.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Алена Хлопцава і Ларыса Папова, фота зроблена адразу пасля перамогі на Алімпіядзе-80 перад прэс-канферэнцыяй
Пра (не)дзяцінства і дзікія нагрузкі
"Можа, гэта дзіўна, але я не магу сказаць, што жыць не магла без спорту. Мне прапанавалі, і я стала займацца: усё неяк будзённа. Не было думак і мараў, як і вялікіх амбіцый - усё само атрымлівалася", - кажа Алена Хлопцава.
Паводле яе слоў, у той час не было такога павальнага захаплення спортам і здаровым ладам жыцця. У кожнага была свая матывацыя: Алену вось цікавілі ў першую чаргу зносіны з цікавымі людзьмі ў зборнай. І ўсё ж, чым больш трэніруешся, тым цікавей становіцца - хочацца паляпшаць вынікі і перамагаць на спаборніцтвах.
"Трэніроўкі цяжкія былі, не без гэтага. Я б нават так сказала: дзіўна, што выжылі. Вельмі вялікія нагрузкі, працавалі літаральна на знос - самі ўявіце, на зборах у спартсменаў па чатыры трэніроўкі ў дзень!" - успамінае яна.
Алена Хлопцава кажа, што і дзяцінства ў яе было - маўляў, да дзевяці гадоў у двары "расла". Ды і ў юнацтве спартсменка мала перажывала, што бачыцца са старымі прыяцелямі зрэдку, прыязджаючы са збораў.
Кінуўшы плаванне ў 15 гадоў, ужо ў 16 Алена трапіла ў дарослую зборную каманды СССР па веславанні. Яна ўспамінае: установачны збор стартаваў восенню, там збіралася шмат весляроў з усяго Саюза, а да вясны частку адсеівалі.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
У складзе юнацкай зборнай СССР па плаванні Алене давялося паездзіць па свеце
"Мяне там прымацавалі да трэнера, але на вадзе часцей даводзілася бываць адной. Сказалі, што займацца мной асабліва няма калі - людзей да Чэмпіянату свету рыхтуюць. Так што давалі заданне, а я сама сабе трэніравалася. Увесну адбіралі людзей у каманду: трэба было добра выступіць у адзіночцы. Я і выступіла - так мяне сталі рыхтаваць да дарослага Чэмпіянату свету, дзе я ўпершыню выступіла ў 17 гадоў. Дарэчы, на юнацкім пабывала на год пазней", - дзеліцца яна.
"Алімпіяды баяліся, асабліва напарніца"
Алена Хлопцава ўспамінае: да Алімпіяды-80 рыхтавалася старанна. Спартсменка да таго моманту не першы год выступала за каманду Саюза, неаднаразова выязджала на чэмпіянаты свету - недалёка "маячылі" і Гульні.
"Першапачаткова рыхтавалася выступаць у чацвёрцы, цэлы год амаль. А потым вырашылі паспрабаваць у двойцы. Вядома, складана было: нагрузкі ў зборнай камандзе пабольш за хатнія. Перакусіў, адпачыў, патрэніраваўся, адпачыў, патрэніраваўся, перакусіў... І так па крузе. Усе засяроджана на тым, каб хапала адпачынку і было досыць трэніровак. На тое яны і зборы", - успамінае Алена.
Успамінаючы эмоцыі напярэдадні Алімпіяды, суразмоўніца прызнаецца: да спаборніцтваў ставілася спакайней за напарніцу Ларысу Папову.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Узнагароджанне адразу пасля пераможнага заезду на Алімпіядзе-80: злева ад Паповай і Хлопцавой суперніцы з Германіі, справа - румынкі
"Яна значна больш перажывала. У яе ўжо быў вопыт выступлення на Алімпійскіх гульнях, яна была старэй і заграбная - больш адказнасці. Перада мной стаяла задача падтрымліваць яе падчас гонкі, паспяваць усё. Так усё і выйшла", - дзеліцца яна.
Хлопцава кажа, што ў той час усе ў "сацлагеры" былі наймацнейшымі: румыны, балгары, і асабліва нямецкая каманда, якая забірала амаль усе прызы на чэмпіянатах свету.
"Так вось у нас выступалі чэмпіёнкі Алімпійскіх гульняў-76 з Румыніі і чэмпіёнкі свету 1979 гады - немкі. А самі мы, уласна кажучы, у двойцы ў першы раз на вялікіх спаборніцтвах выступалі, таму што да гэтага толькі ўнутрысаюзнай былі. Вельмі адказна, вядома", - прызнаецца спартсменка.
Якой была перамога
На перамозе Алена Хлопцава падрабязна не спыняецца: "усё і так напісана". Паводле інфармацыі НАК, у папярэднім заездзе на Алімпійскіх гульнях у Маскве ў двойкі Хлопцава-Папова не было ніякага тактычнага плана. Але спачатку румынская лодка перасекла створ праз дзве секунды, а пасля на секунду адстала і нямецкая.
У цэлым, падчас фінальнага спаборніцтвы савецкая двойка адразу сышла са старту хутчэй іншых і лідзіравала да фінішу: перамога атрымалася пераканаўчая.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Пераможны экіпаж: Ларыса Папова і Алена Хлопцава
Той момант не забыўся і праз шмат гадоў, прызнаецца спартсменка. "Мы ўздыхнулі з палёгкай, што выйгралі, - усё ж напружанне было вельмі вялікае. Радаваліся па-вар'яцку, тым больш, што наш медаль аказаўся адзіным золатам СССР у акадэмічным веславанні. Было прыемна, што столькі намаганняў і часу не сышлі марна", - усміхаецца Алена Хлопцава.
Кажа, толкам не святкавалі: адразу пасля спаборніцтваў адправіліся на прэс-канферэнцыю, а потым - у вёску.
"Мы асабліва не святкавалі: Алімпіяда працягвалася, на наступны дзень людзі таксама выступалі, а мы жылі ў дамах, у якіх трэба было выконваць цішыню і парадак, каб нікому не перашкодзіць. Але, натуральна, віншавалі нас усё", - распавядае алімпійская чэмпіёнка.
Паводле яе слоў, Алімпіяда запомнілася і многім іншым, не толькі хваляваннем і эйфарыяй пасля перамогі: удзельнікамі ў розных незвычайных строях, выступленнямі артыстаў - уражанняў хапала. А потым з перамогай рабят прынялі дома захопленыя бацькі.
©
Sputnik из личного архива Е.Хлопцевой
Алена Хлопцава з трэнерам Анатолем Паповым на Чэмпіянаце свету 1983 года, ён трэніраваў іх з Ларысай Паповай
"Спытайце пра ўзнагароду? Мне далі прэмію за Алімпійскія гульні, а яшчэ магчымасць без чаргі набыць аўтамабіль. Прэмія была чатыры тысячы (з іх 800 рублёў падаходнага падатку). Не магу сказаць, шмат гэта ці мала, але "Волга" каштавала 12. Я яе купіла ў выніку, праўда, праз некалькі гадоў", - кажа Хлопцава.
Спярша стамілася і кінула, потым прыйшлося сысці
"Упершыню я кінула грэблю ў 1985-м. Стамілася, сіл не было ніякіх. Галоўны трэнер зборнай СССР прапанаваў мне адпачыць, паездзіць са зборнай у якой заўгодна якасці. І я год адпрацавала са сваёй камандай масажысткай (у мяне і "скарыначка" была). Таксама няпроста было: хлопцы двухмятровыя, паспрабуй адмасіруй. Трэнер разлічваў, што я перадыхну - вернецца жаданне веславаць. А я выйшла замуж і нарадзіла дзіця", - гаворыць адкрыта чэмпіёнка.
Вярнуцца ў грэблю Алену Хлопцаву ўгаварылі толькі праз 2,5 гады: яна апынулася ў пары з Кацярынай Хадатовіч. А ў апошні раз выступіла на Алімпійскіх гульнях у Барселоне, ужо за зборную каманду СНД: у моцнай парнай чацвёрцы, якая прывезла на радзіму бронзавыя медалі.
©
Photo : из личного архива Е.Хлопцевой
Алена Хлопцева і Ларыса Фадзеева (у цэнтры) перамаглі падчас заезду ў двойцы на юнацкім ЧС ў 1978 годзе
"А далей мы сталі кожны па сваіх месцах рыхтавацца. Я думала, што калі выступала 18 гадоў за зборную СССР, усюды трапляла і адбіралася, медалі дадому прывозіла, то і ў зборнай Беларусі змагу яшчэ гадоў дзесяць папросту трэніравацца. У мяне на той момант цалкам хапала яшчэ і сіл, і жаданні. Як аказалася, усё не так проста: скончылася ўсё сумна.
З-за канфлікту (я не стану называць прозвішчаў) нам сталі літаральна ўстаўляць палкі ў колы: не давалі бензіну на катэр перад чэмпіянатам, не дазвалялі гоначную лодку з вёсламі браць... Ніхто нас не хацеў разумець, у тым ліку ранейшае кіраўніцтва спорткамітэта. Мне імкнуцца было ўжо няма куды, а прыніжацца не хацелася. Тады яшчэ маладую Кацю Хадатовіч я падбадзёрвала, маўляў, усё наперадзе. Яна перасела ў адзіночку, а я вырашыла завязаць з веславаннем", - успамінае яна.
На той момант у Алены ўжо была сям'я: спартсменка вырашыла, што дома - лепш, чым дзе-небудзь. Сёння яна з задавальненнем працуе трэнерам у басейне: вучыць плаваць дзяцей і дарослых.
"Мне падабаецца інструктарскіх праца. Аб трэнерстве і падрыхтоўцы дзяцей да спаборніцтваў я і не думала: мне іх шкада. Я памятаю, як гэта: хіба магу, зведаўшы на сабе, прымушаць дзіця плыць, калі яно кажа "я не магу"? Ды і раз'ездаў я не хацела", - прызнаецца Алена Хлопцава.
Яна да гэтага часу мае зносіны з тымі самымі цікавымі людзьмі з алімпійскага мінулага, якія і былі для яе адным з галоўных задавальненняў. Да прыкладу, з Ларысай Паповай, напарніцай з пераможнай лодкі на Алімпіядзе-80, раней нават ездзілі адзін да аднаго ў госці - і цяпер часцяком сазваніваюцца.
Тэги:
Тэмы: