Абрад "Ваджэнне і пахаванне Стралы" зараз праводзіцца толькі ў дзвюх беларускіх вёсках. Знаходзяцца яны на Гомельшчыне.

У гэтым годзе фотакарэспандэнт Альфрэд Мікус патрапіў у вёску Стаўбун.

Абрад праводзіцца на Ушэсце - саракавы дзень пасля Вялікадня. Галоўная мэта таямнічых дзеянняў - каб вясновыя навальніцы з дажджамі і агністымі стрэламі маланак не нашкодзілі людзям, а былі павернуты ў поле і садзейнічалі паспяванню ўраджаю.

Жанчыны водзяць карагоды, спяваюць песні і паступова рухаюцца ў бок поля, каб сваімі песнямі адвесці пагрозу пажараў ад пасеваў і накіраваць на іх энергію сонца і дождж.

У Веткаўскім раёне ёсць вёскі, дзе толькі адна-дзве спявачкі на Ушэсце спяваюць стрэльныя песні, пасылаючы ў неба гэты таямнічы незвычайны кліч-мальбу.

Галоўнай "стрэльнай" песняй лічылася тая, у якой утрымліваўся зварот-маленне да нябеснай стыхіі.

"Як пушчу стралу дай уздоўж вёскі, ох і вой люлі, дай уздоўж сяла... упоперак вуліцы".

Абавязкова на полі трэба было пакачацца па зямлі і закапаць тое, што лічылася сімвалам стралы.

Сімвалам Стралы ў кожнай вёсцы былі свае рэчы - манеты, упрыгажэнні, каласкі.

У некаторых вёсках закапвалі ляльку з травы і анучы, якая сімвалізавала вясну.

Лічыцца, што карані ў свята паганскія, а стралою раней называлі маланку - сімвал Перуна.

Акрамя Гомельшчыны абрад праводзілі раней на поўначы Украіны і захадзе Браншчыны.

Кожная гаспадыня зрывала сем каласкоў, адносіла іх да хаты і ў якасці абярэгу захоўвала ў Чырвоным куце за абразом.

Традыцыя згасае, абрад ужо цалкам нідзе не праводзіцца, але ён яшчэ важны жыхарам сам сабою і гучаннем вясновых песень і карагодаў.

Быццам бы яны напаўняюць жыццё сэнсам, вучаць падпарадкоўвацца законам прыроды і адчуваць сябе яе неад'емнай часткай.

Пасля абрада ў вёсцы ладзілі застолле, дзе збіраліся ўсе яго удзельнікі.

Квітнеючы ў маі ландыш атрутны.

Ландыш майскиЯгады, якія з'яўляюцца на расліне ўлетку, могуць прыцягнуць дзяцей або жывёл, але пасля іх магчыма сур'ёзнае атручванне і праблемы з кішачнікам.

Наперстаўка выглядае як дэкаратыўная кветка, але на самой справе гэта расліна вельмі небяспечная.

У перыяд цвіцення яна распаўсюджвае атрутныя споры - удыхнуўшы іх, можна страціць прытомнасць ці нават памерці.

Клешчавіна падобная на дрэва або куст і вабіць дзяцей яркімі фарбамі.

Зрэшты, насенне яе смяротна небяспечнае - толькі крышачку хопіць для таго, каб загінула дзіця, а каля дзесяці сямян гарантуюць смерць і даросламу.

Многія ўяўляюць люцікі як мілыя і безабаронныя кветкі, але ў іх таксама ёсць каварства. Так, кранаць гэтыя кветкі наогул не рэкамендуецца - можа пачацца запаленне і сверб. Вядома ж, пры трапленні ўнутр арганізма яны яшчэ больш небяспечныя.

Аквілегія - далёкі сваяк люціка, таксама гэтая кветка вядома як вадазбор.

Калі вы разводзіце гэтую красуню ў садзе або гародзе, будзьце ўважлівыя, каб насенне або пялёсткі не змяшаліся выпадкова з ураджаем - інакш вас чакаюць млоснасць, болі ў сэрцы і арытмія.

Амброзіяй старажытныя грэкі называлі ежу багоў, у нас жа гэта - проста пустазелле з не самымі запамінальнымі кветкамі. З'яўляецца вельмі моцным алергенам - пазбягайце амброзіі ў садках і букетах.

Сон-трава, яна ж прастрэл раскрыты, вядомая дзякуючы казкам і міфам.

Выглядае расліна прыгожа, але пры трапленні яе соку на скуру чакайце апёку і сур'ёзнага раздражнення.

Дурнап'ян звычайны можа выклікаць у вас і раздражненне на скуры, і атручэнне - калі нейкая частка гэтай травы трапіла да вас у арганізм.

Акрамя вывучэння фатаграфіі расліны, перачытайце і верш Івана Буніна пра дурнап'ян - хай гэта будзе адзіным вашым знаёмствам.

Эфектна квітнеючы блёкат чорны можа выклікаць у вас галавакружэнне, сухасць у роце, павелічэнне частаты пульсу і іншыя негатыўныя рэакцыі.

Сустрэць яе можна нават у цэнтры горада.

З-за ягад мудранкі вы можаце атрымаць жудаснае атручэнне з дыярэяй і іншымі непрыемнасцямі. Ды і ад самога лісця цалкам можаце атрымаць апёк.

Пры судотыку з баршчэўнікам вы можаце атрымаць запаленне на скуры, а калі вы яго выпадкова праглынеце - немінуча сур'ёзнае атручванне.

Баршчэўнік таксама вядомы як "мядзведжая лапа". Сваяк салеры, ён вырастае да некалькіх метраў вышынёй.