Незвычайная форма цела марскога канька нагадвае шахматную фігурку каня. Гэтыя рыбкі жывуць у трапічных і субтрапічных марах. Яны вядуць маларухомы лад жыцця, прымацоўваючыся гнуткімі хвастамі да сцёблаў раслін і змяняючы афарбоўку цела, цалкам зліваючыся з фонам.

Іржавая рыба-папугай абавязана сваёй назвай зубам, якія па форме нагадваюць дзюбу, і яркай расфарбоўцы. Гэтыя рыбы Чырвонага мора звычайна вядуць дзённы лад жыцця і плаваюць у адзіночку ці невялікімі групамі.

Рыба-жаба выкарыстоўвае свае плаўнікі, каб на працягу доўгага часу заставацца на дне акіяна, звычайна размяшчаючыся паміж камянямі і імітуючы іх знешні выгляд, пакуль яна чакае сваю здабычу. Рыба-жаба можа з'есці здабычу нашмат буйней сябе, таму што ў яе пашыраецца страўнік.

Рыба-ёж з доўгімі шыпамі, якая водзіцца ў Карыбскім басейне, напаўняецца вадой, як толькі набліжаецца небяспека. Яна раздзімаецца і яе шыпы падымаюцца. У рыб у спакойным стане шыпы прыціснуты да цела.

Кузавок-кубік - маленькая рыбка, якая жыве ў водах Ціхага і Індыйскага акіянаў.

Белы плямісты краб-пустэльнік - адзін з самых маляўнічых крабаў-пустэльнікаў, якія праводзяць сваё жыццё ў пустых ракушках. Арэал распаўсюджвання - Індыйскі і Ціхі акіяны.

Рыба-напалеон - самы буйны прадстаўнік губанавых. Максімальная вага складае 191 кг. Аднак, часцей даўжыня складае 60 см. Засяляюць каралавыя рыфы Чырвонага мора.

Рэдкі мексіканскі аксалотль-альбінос - гэта від хвастатых земнаводных з роду амбістом. У адносна недалёкім мінулым жыў у некалькіх невялікіх азёрах у цэнтральнай Мексіцы. У цяперашні час захавалася толькі адна азёрная папуляцыя.

Ракі-багамолы, якія жывуць на невялікай глыбіні ў трапічных і субтрапічных морах, валодаюць самымі складанымі вачыма ў свеце. Яны ўспрымаюць ультрафіялетавае і інфрачырвонае святло і бачаць розныя віды палярызацыі святла. А яшчэ рак-багамол валодае дзіўнай моцай удару: б'е так, што літаральна раздзірае ваду. На месцы пстрычкі клюшань утвараецца так званы кавітацыйны пузыр: вобласць, напоўненая распаленай парай і газам.

Манта (або гіганцкі марскі д'ябал) - від скатаў, якія жывуць ва ўсіх акваторыях трапічных і субтрапічных мораў. Ён атрымаў сваю мянушку з-за людскіх страхаў: яго выгляд ўражвае нават на фота, а ўжо ўбачыць, як гэты гігант павольна перамяшчаецца, нібы парыць, у тоўшчы вады - ці ўзлятае над ёй на вышыню каля 3 метраў, абрушваецца ў мора з грукатам, чутным на некалькі кіламетраў...

Маларотая макропіна, якая насяляе глыбіні паўночнай часткі Ціхага акіяна, мае вельмі незвычайны вонкавы выгляд. Яе празрыстая галава запоўнена вадкасцю, а трубчастыя вочы могуць знаходзіцца як у вертыкальным становішчы, так і ў гарызантальным. Рыба можа глядзець прама праз сваю празрыстую галаву.

Раскошны, уладны гігант - Флаўэр Хорн злучае ў сабе моцны характар ​​амерыканскіх цыхлідаў і яркасць фарбаў азіяцкай селекцыі. Гэта сапраўдны кароль акварыума, які патрабуе адмысловага стаўлення і мала з кім ўжываецца.

Лятучыя рыбы адрозніваюцца ад іншых тым, што не толькі ўмеюць выскокваць з вады, але таксама пралятаць некалькі метраў над яе паверхняй. Яны могуць заставацца ў паветры да 40 секунд і пераадольваць адлегласць каля 400 метраў з хуткасцю 70 км/гадзіну.

Насач, або рыба-насарог, сустракаецца ў трапічных марах на каралавых рыфах Інда-Ціхаакіянскай вобласці, ад Афрыкі да Гаваяў.

На свяце "Ліпнішкаўскія сенакосы" у Іўеўскім раёне вызначылі лепшага касца рэгіёна.

Спачатку касцы прадэманстравалі, як упрыгожылі свае косы да свята. Гэта быў першы этап конкурсу.

Ляльку-абярэг "Пакосніцу" са старажытных часоў рабілі ў чэрвені з самых розных матэрыялаў і бралі з сабой на сенакос. Яе садзілі пад стогам, каб яна засцерагала касцоў ад парэзаў і прыносіла поспех.

Традыцыі лялек-абярэгаў у Ліпнішках захоўваюць у гуртку "Беларуская лялька" Марыі Пякшы.

Спакон веку першы сенакос для беларусаў быў святочнай падзеяй, яго чакалі з нецярпеннем.

У спаборніцтве прынялі ўдзел 12 касцоў.

На лузе іх сустракалі з музыкай.

Арганізатары адзначалі, што прыняць удзел у свяце мог любы жадаючы.

Касцы разбіраюць свой інструмент і рыхтуюцца да спаборніцтва. Ацэняць не толькі хуткасць працы, але і яе якасць, вышыню пакосу.

Самае галоўнае - паказаць свае ўменні на лузе. Кожнаму з удзельнікаў неабходна было скасіць траву на плошчы каля адной соткі.

"Касі, каса, пакуль раса", - так назвалі этап конкурсу на пракосе.

Балельшчыкі падтрымліваюць сваіх удзельнікаў.

Трэці этап спаборніцтваў пад назвай "Абед на траве" - самы прыемны.

"Каса любіць брусок і сала кусок", - кажа беларуская народная прыказка.

Удзельнікі з задавальненнем частавалі беларускімі стравамі і закускамі.

Сала, каўбаса, кумпяк, дранікі і бліны, агуркі з мёдам - ​​выбраць пераможцу было не проста.

Свежы агурок з мёдам - ​​любімы летні пачастунак беларусаў.

Па выніках конкурсу максімальную колькасць балаў набрала жыхарка Ліпнішак Ганна Сілюк.

А старшыня Іўеўскага райвыканкама Ігар Генец перамог у намінацыі "Знак якасці".

"Абед на траве" завяршаў спаборніцтвы.

Увечары гасцей запрасілі на агульны карагод.

"Ліпнішкаўскія сенакосы" адраджаюць традыцыі продкаў.