Савецкія войскі пакінулі Афганістан 32 гады таму. Вайна "за рэчкай" доўжылася доўгія 9 гадоў 1 месяц і 18 дзён. Праз яе горан прайшло больш за 600 тысяч салдат і афіцэраў Савецкага Саюза. Па афіцыйных дадзеных амаль 55 тысяч чалавек былі паранены, 417 прапалі без вестак. Загінулі, памерлі ад ран і хвароб звыш 15 000 чалавек, з іх - 771 беларус.
Гэта цяпер падзеі з 25 снежня 1979-га па 15 лютага 1989-га на тэрыторыі Афганістана называюцца "вайной", а ў тыя часы гэта было "аказанне інтэрнацыянальнай дапамогі". У газетах, на тэлебачанні і радыё распавядалася аб будаўніцтве ў горнай краіне заводаў, школ, бальніц, дарог (што таксама было).
Аднак аб баявых дзеяннях і ўжо тым больш пра страты паведамлялася вельмі скупа альбо зусім не гаварылася. Sputnik Беларусь падрыхтаваў фатаграфіі некаторых салдат і афіцэраў, якія ваявалі ў Афгане. Пра сябе яны распавядаюць неахвотна. Вайну афганцы ўспамінаць не любяць. Але кожнаму з іх яна сніцца да гэтага часу.
Чытайце таксама:
Серыял "Афган.Online" перамог ва Усерасійскім конкурсе СМІ
Пра сябе афганцы распавядаюць неахвотна. Вайну успамінаць не любяць. Але кожнаму з іх яна сніцца да гэтага часу...
Віталь Княжышча служыў у Афганістане ў 1984-1985 гадах. Гэта цяпер падзеі з 25 снежня 1979 года па 15 лютага 1989 года на тэрыторыі Афганістана называюцца "вайной", а ў тыя часы гэта было "аказанне інтэрнацыянальнай дапамогі".
Ігар Дзевашоў у Афганістане быў снайперам. Да гэтага часу "ваюе" у сне. Успамінае, як увесну 1988 года прыкрываў групу, якая трапіла ў засаду. Людзей выводзілі праз мінныя палі. Пашанцавала: усе засталіся жывыя.
Улік знішчаных "духаў" не вёў. "Некаторыя рабілі засечкі на цаўі або прыкладзе, я гэтым не пакутаваў. На самай справе псіхалагічна гэта цяжка. Пакуль ідзе бой, усё нармальна, а пасля спрабуеш пераключыцца. Забіваць людзей і ўсведамляць гэта - вялікі і цяжкі груз", - кажа Дзевашоў. Прызнаецца, што на вайне было страшна.
Ігар Дзевашоў у Афгане атрымаў медаль "За адвагу".
Падпалкоўнік Іван Бурлака ў Афганістане быў двойчы - у 1979-1981 і 1987-1989 гадах. У першай камандзіроўцы, тады яшчэ маёр, займаўся рамонтам аўтамабіляў, бронетэхнікі і стралковай зброі. Крыху пазней стаў намеснікам камандзіра самаходна-артылерыйскага дывізіёна. У абавязкі ўваходзіла планаванне вылетаў верталётаў, якія дастаўлялі на заставы, у тым ліку і высакагорныя, асабісты састаў, прадукты харчавання, боепрыпасы. Наладжваў ўзаемадзеянне авіяцыі і дэсантнікаў у час баявых аперацый.
Асабліва ўрэзалася ў памяць, як савецкі самалёт збілі маджахеды. "Там загінулі 12 чалавек. Шкада хлопцаў, усіх, хто не вярнуўся з той вайны", - кажа Бурлака. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, медалём "За баявыя заслугі".
Іван Ладноў быў адным з першых, хто ступіў на афганскую зямлю ў снежні 1979-га. Тады стаяла задача - захапіць аэрадром у Шындандзе. Аперацыя прайшла паспяхова, без страт. Пасля Ладнова з іншымі дэсантнікамі перакінулі ў Кандагар, дзе ён правёў месяц, ахоўваючы аэрадром.
У Джалалабадзе пачаліся баявыя выхады. На верталётах Ладноў разам з таварышамі прыкрываў савецкіх салдат, душачы агнявыя кропкі маджахедаў. Затым зноў трапіў у Кандагар. Удзельнічаў у захопе караванаў са зброяй і боепрыпасамі. На адным з заданняў салдат, які ішоў побач, падарваўся на міне, а Івана проста адкінула выбуховай хваляй. "Ужо дома па начах мучылі кашмары: і крычаў, і прачынаўся. З гадамі боль прытупіўся", - прызнаецца афганец.
Падпалкоўнік Валерый Марчанка ў Афганістане быў двойчы: першы раз з моманту ўводу савецкіх войскаў (1979-1981), затым захапіў два апошнія гады вайны (1987-1989). Камандаваў разведвальнымі падраздзяленнямі ПДВ. Задачы, як кажа, стаялі разнапланавыя: аналіз і прадастаўленне дакладных разведвальных дадзеных камандаванню, засады, налёты.
Спецыяльны ўлік знішчаным душманам Марчанка не вёў, але за свае справы не сорамна, прызнаецца ён. "На аперацыі ты не можаш даць сабе слабіну, таму што засяроджаны на галоўным, а ўжо потым, калі застаешся сам-насам са сваімі думкамі, зубы ляскаюць ад страху і жаху. І нават праз шмат гадоў бывае накоціць", - дадае Марчанка. Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі.
Андрэй Усачоў праходзіў тэрміновую ваенную службу ў Афганістане ў 1980-1982 гадах. На гарачую зямлю паляцеў добраахвотна. "У 1980-м годзе ўсё было добраахвотна", - кажа афганец. Ваяваў у правінцыі Пандшэр.
На самым першым выхадзе малады салдат Усачоў фактычна выратаваў роту. Яму далі задачу, будучы ў разведдазоры, спусціцца з гары і заняць абарону ў арыка, а ён, вырашыўшы скараціць шлях, з'ехаў прама на бронекамізэльцы. Яго прыкладу рушылі ўслед і іншыя салдаты. І, нягледзячы на тое, што маёмасць і абмундзіраванне ён папсаваў, такім чынам падраздзяленню атрымалася праскочыць пару засад на суседняй гары. Яго грудзі ўпрыгожвае ордэн Чырвонай Зоркі.
Уладзімір Царэня ваяваў у Афгане з 1983 па 1985 год. Служыў наводчыкам самаходнай артылерыйска-мінамётнай ўстаноўкі "Нона". У ёй яму аднойчы давялося гарэць - іх калона трапіла ў засаду. "Духі" машыну падпалілі. Уладзімір выжыў цудам, атрымаў страшныя апёкі.
Вяртаць да нармальнага жыцця дапамагалі сябры і калегі. "Самае галоўнае: не застаўся сам-насам са сваёй бядой. У шпіталь прыязджалі зусім незнаёмыя людзі, падтрымлівалі мяне. Гэта надавала сіл", - распавядае Царэня.
Ордэн Чырвонай Зоркі Уладзіміра Царэні.
Капітан Аляксандр Чалышаў упершыню трапіў у Афганістан салдатам тэрміновай службы ў 1979 годзе. Адваяваў, вырашыў стаць афіцэрам. Скончыўшы Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае вучылішча, зноў папрасіўся "за рэчку", дзе правёў з 1984 па 1986 гады.
Падчас аднаго з заданняў яго падраздзяленне захапіла склад са "сцінгерам" (амерыканскі пераносны зенітна-ракетны комплекс - Sputnik) на мяжы з Пакістанам. Маджахеды адбіваліся люта, але аперацыя прайшла ўсё ж паспяхова. "Дорага далося нам тое заданне, шмат хлопцаў загінула", - уздыхае афганец. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай зоркі, медалём "За адвагу".
Спаборніцтвы прайшлі сярод спартсменаў-аматараў усіх узроставых катэгорый. Як падкрэслілі арганізатары, Minsk Open удалося зрабіць сапраўды адкрытым турнірам, на якім былі рады танцорам любых федэрацый. Усяго ў сталічным клубе "Фалькон" выступілі больш за 800 пар з Расіі, Беларусі і Украіны.
Старшыня Беларускага рэспубліканскага танцавальнага саюза Аляксандр Казыра застаўся задаволены, што ўдалося захаваць міжнародны характар спаборніцтваў і якасную іх арганізацыю: выдатная прасторная зала, якаснае святло, вытанчанае афармленне, жывая музыка ад аркестра Boris Myagkov Band, прафесійная судзейская брыгада і, вядома ж, незвычайная атмасфера свету танца.
Для фіналістаў IDSU Grand Prix Adult Latin, Standard быў разыграны салідны прызавы фонд.
Разыначкай стала святкаванне ў рамках спаборніцтваў танцавальным клубам "Сігма" свайго юбілею. Павіншаваць трэнераў, мабыць, самага паспяховага беларускага спартыўнага аб'яднання ў свеце танцаў прыехалі і дзейсныя спартсмены, і тыя, што ўжо скончылі кар'еру. Велізарны торт з лічбамі "35" быў урачыста прадэманстраваны прама на танцавальнай пляцоўцы.
Але галоўнай узнагародай для ўсіх гасцей спаборніцтваў стала магчымасць нарэшце пагутарыць з калегамі і аднавіць спартыўную практыку. Мінск як ніколі засумаваў па буйных міжнародных турнірах.
У сталічным клубе "Фалькон" у мінулыя выхадныя прайшоў відовішчны Minsk Open.
У рамках спаборніцтваў па спартыўных і бальных танцах выступілі больш за 800 пар.
Спаборніцтвы прайшлі сярод спартсменаў-аматараў усіх узроставых катэгорый.
Як падкрэслілі арганізатары, Minsk Open удалося зрабіць сапраўды адкрытым турнірам, на якім былі рады танцорам любых федэрацый.
Турнір па спартыўных бальных танцах выклікаў вялікую цікавасць сярод удзельнікаў і гледачоў: усе засумавалі па танцах.
Усе ўдзельнікі спаборніцтваў старанна рыхтаваліся да выступленняў.
А для фіналістаў IDSU Grand Prix Adult Latin, Standard - салідны прызавы фонд.
У танцавальным саюзе засталіся задаволены не толькі "геаграфіяй" пар, якія прыехалі, і маштабам турніру, але і якаснай арганізацыяй саміх спаборніцтваў.
Выдатная прасторная зала, якаснае святло, вытанчанае афармленне, жывая музыка ад аркестра Boris Myagkov Band, прафесійная судзейская брыгада і, вядома ж, незвычайная атмасфера свету танца.
Удзельнікі турніру з задавальненнем назіраюць за праграмай.
У еўрапейскую праграму спартыўнага бальнага танца ўваходзяць: павольны вальс (Бостан), квікстэп (хуткі факстрот), венскі вальс, танга, павольны факстрот.
У лацінаамерыканскую праграму - самба, ча-ча-ча, румба, пасадобль, джайв.
Для лацінаамерыканскіх танцаў конкурсныя сукенкі дам, як правіла, кароткія, вельмі адкрытыя і абліпальныя.
Сучасны конкурсны касцюм кавалераў таксама досыць абліпальны, падкрэслівае мужныя лініі цела.
Лацінаамерыканскія танцы - адзін з самых прыгожых і палымяных відаў танца.
Але самае дзівоснае - гэта бальныя танцы, прычым у самай юнай групе.
Звычайна дзеці пачынаюць займацца танцамі з 4 гадоў.
Мамы - самыя актыўныя балельшчыкі.
З 4 да 7 гадоў у дзяцей фарміруецца пачуццё рытму, яны лёгка паддаюцца расцяжцы, фарміруецца правільная пастава і навык валодання сваім целам.
Разыначкай стала святкаванне ў рамках спаборніцтваў танцавальным клубам "Сігма" свайго юбілею. Павіншаваць трэнераў, мабыць, самага паспяховага беларускага спартыўнага аб'яднання ў свеце танцаў прыехалі і дзейсныя спартсмены, і тыя, што ўжо скончылі кар'еру. Велізарны торт з лічбамі "35" быў урачыста прадэманстраваны прама на танцавальнай пляцоўцы.
Прынцып школы просты: танцаваць можа кожны, і ўсё роўна, колькі вам гадоў. З моманту свайго заснавання ў 1986 годзе школа-студыя "Сігма" выгадавала не адно пакаленне прафесійных танцораў і аматараў.
Але галоўнай узнагародай для ўсіх гасцей спаборніцтваў стала магчымасць нарэшце пагутарыць з калегамі і аднавіць спартыўную практыку. Мінск як ніколі засумаваў па буйных міжнародных турнірах.
Снегапад прыносіць і радасць, і няшчасце. Для кагосьці буйныя сняжынкі, што падалі з неба, гэта нагода зрабіць цудоўныя фотаздымкі, пакатацца на лыжах, зляпіць снегавіка. А для кагосьці - парушэнне звыклага рытму жыцця, стаянне ў пробках, збоі ў працы камунальных службаў.
Глядзіце ў фотастужцы Sputnik Беларусь, як сустракаюць сапраўдную снежную зіму жыхары розных краін свету.
Глядзіце таксама:
Фантан правасуддзя і плошча Рёмерберг падчас снегападу ў Франкфурце-на-Майне.
Мужчына ідзе па заснежаным ландшафце ў Оберхофе, Германія.
Сям'я лепіць снегавіка ў Ошцерардэры. У сярэдзіне студзеня у некаторых частках Шатландыі выпаў моцны снег.
Заснежаныя дрэвы ў Кіцціле, Фінляндыя.
Людзі гуляюць па снезе каля сабору Ла Альмудэна ў Мадрыдзе, Іспанія.
Снег у даліне Белагуа недалёка ад Ісабы, паўночная Іспанія. Начныя тэмпературы былі самымі нізкімі з 2001 года, а ў некаторых месцах краіны - з 1982-га.
Змёрзлая рака Хангай ў Паўднёвай Карэі.
Дзяўчыны фатаграфуюць снегапад у Сеуле, Паўднёвая Карэя.
Людзі ў масках чысцяць тэрыторыю палацавага комплексу Кенбокун у Сеуле.
Аўтамабілі завязнулі ў снезе на хуткаснай аўтамагістралі Хакурыку ў прэфектуры Фукуі, Японія, падчас снегападу ў студзені.
Жанчына ідзе па дарозе падчас моцнага снегападу ў Анкары, Турцыя.
Салдат роты ганаровай варты на пасадзе №1 ля Вечнага агню на Магіле Невядомага Салдата каля Крамлёўскай сцяны ў Аляксандраўскім садзе ў Маскве.
Заснежаныя дрэвы ў горным парку "Рускеала" у Сартавальскім раёне Рэспублікі Карэлія.
Кафедральны сабор Хельсінкі падчас снежнай буры.
Аўтамабіль едзе па заснежанай дарозе за межамі Сундсваля на поўначы Швецыі.
У эльзаскай вёсачцы Рыквір на ўсходзе Францыі.
Людзі на санках падчас снегападу ў Цюрыху, Швейцарыя.
Вінаграднікі падчас моцнага снегападу ў Айзентале недалёка ад Бадэн-Бадэна, на поўдні Германіі.
Заснежаныя дрэвы адлюстроўваюцца ў рацэ Чапау, Германія.
У час сустрэчы першага світання пасля палярнай ночы на гары Сонечная ў Мурманску. Палярная ноч на шыраце Мурманска доўжылася 41 каляндарны дзень. Сустрэча сонца ў Мурманску - традыцыйнае для Мурманска мерапрыемства, калі ўпершыню пасля доўгай ночы на гарызонце з'яўляецца сонца.
Аўтамабіль праязджае пад пакрытымі снегам дрэвамі на Корсіке.
МІНСК, 26 лют – Sputnik. Напярэдадні пасол Расіі ў Беларусі Дзмітрый Мезенцаў правёў сустрэчу з дзяржсакратаром Савета бяспекі рэспублікі Аляксандрам Вальфовічам, паведамілі ў прэс-службе расійскага пасольства ў Мінску.
"На сустрэчы былі абмеркаваны актуальныя пытанні расійска-беларускага супрацоўніцтва, а таксама перспектыўны парадак узаемадзеяння ў сферы міжнароднай бяспекі", - раскрылі дэталі сустрэчы ў пасольстве.
У прэс-службе дадалі, што бакі пацвердзілі прыхільнасць курсу стратэгічнага партнёрства, умацаванню кантактаў і развіццю сумесных праектаў у сферы абароны і праваахоўнай дзейнасці.
Сёння прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка прымаў з дакладам дзяржсакратара Савета бяспекі. Кіраўнік дзяржавы заявіў аб неабходнасці рэфармавання працы СБ. Паводле слоў Лукашэнкі, абапірацца ў гэтай працы трэба на вопыт аналагічных структур у блізкіх краінах. У якасці прыкладу прэзідэнт прывёў Расію і Казахстан.
Акрамя таго, Лукашэнка адзначыў жаданне знешніх сіл расхістаць становішча ў Беларусі.
"На шчасце, мы выявілі ўсе гэтыя цэнтры. Ведаем ўсіх гэтых "змагароў" і збеглых з Беларусі. Але ведаць мала. Гэтаму трэба супрацьстаяць. Як будзем дзейнічаць у выпадку абвастрэння сітуацыі - усё трэба да дробязей прадугледзець з улікам вопыту і Беларусі, і Расіі , і Арменіі, і Кыргызстана, і Украіны (вы бачыце, успыхнула зноў Украіна), і іншых постсавецкіх рэспублік. Мы даўно пра гэта дамаўляліся, і я думаю, што вы ўжо да гэтага гатовы", - сказаў Лукашэнка.
Чытайце таксама: