Неверагодна здольны і чалавек з вельмі моцным палітычным інстынктам — так характарызуе прэзідэнта Беларусі Аляксандра Лукашэнкі гісторык, публіцыст, прафесар Рэдфардскага ўніверсітэта ЗША Рыгор Іофэ.
"Лукашэнка — вельмі буйная фігура, якая выходзіць за межы дзяржавы, якую ён узначальвае. Ён умудраецца вырашаць цэлы шэраг праблем на карысць Беларусі. Ён, безумоўна, з'яўляецца блізкім саюзнікам Масквы, і, тым не менш, у яго свая пэўная пазіцыя па цэлым шэрагу пытанняў", — кажа Іофэ.
Акрамя таго, палітычны эксперт звяртае ўвагу на паступовае, павольнае, але няўхільнае змяненне адносін Беларусі з Захадам, якое назіраецца з канца 2014 года.
"Мінскія пагадненні і той факт, што Мінск быў прапанаваны Аляксандрам Лукашэнкам як месца правядзення перамоў па перамір'ю ва Украіне, падняў прэстыж Беларусі. Калі ў лютым 2015 сюды прыехалі Меркель і Аланд, іронія гісторыі заключалася ў тым, што гэта першыя лідэры Францыі і Германіі з часоў, ужо выбачайце, Адольфа Гітлера, які наведаў Барысаў, калі там была танкавая армія ў 1942 годзе", — распавядае Іофэ.
У той жа час, па словах палітычнага эксперта, гаворка не ідзе пра тое, што Беларусь як дзяржава і Лукашэнка як лідар краіны спрабуюць "сябраваць з кімсьці супраць кагосьці".
"У геапалітычным плане Беларусь, як і Украіна, сціснута паміж двума буйнымі гульцамі — Еўрасаюзам і Расіяй. І паглядзіце, наколькі розныя рэакцыі дзвюх краін на, па сутнасці, аднапланавыя палітычныя гульні. Прэзідэнту Лукашэнку даводзіцца манеўраваць у вузкіх межах, але ён іх рассоўвае і ўмудраецца дасягаць таго, чаго, здавалася б, дасягнуць нельга", — адзначае Іофе.
Рыгор Іофэ — аўтар кнігі пра беларускага лідара "пераацэньваючы Лукашэнка: Беларусь у культурным і геапалітычным кантэксце", якая выйшла ў 2014 годзе ў ЗША. Кніга напісана па матывах амаль 7-й гадзін інтэрв'ю з прэзідэнтам Беларусі.
Поўную версію размовы з гісторыкам, публіцыстам, прафесарам Рэдфардскага ўніверсітэта ЗША Рыгорам Іофэ слухайце на радыё Sputnik Беларусь.
Сёння тыя выклікі і пагрозы, пра якія мы раней меркавалі, становяцца ўсё больш выдасканаленымі і патрабуюць выпрацоўкі новых метадаў процідзеяння ім, адзначыў суразмоўца.
Кібербулінг, напрыклад, гэта як раз той выпадак, калі праз інтэрнэт-прастору, выкарыстоўваючы лічбавыя тэхналогіі і новыя магчымасці, можна ўздзейнічаць на псіхіку, асабліва падрастаючага пакалення. Але гэта праблема не толькі адной дзяржавы - гэта праблема ўсіх нашых дзяржаў", - распавёў Выбарны.
З улікам тых новых выклікаў і пагроз, з якімі ўжо сутыкаюцца ці могуць сутыкнуцца краіны-члены АДКБ у бліжэйшай перспектыве (а гэта актыўнасць НАТА каля межаў Беларусі і Расіі, санкцыйная палітыка і ў цэлым узрослае напружанне на міжнароднай арэне) цяпер сфармаваўся магутны запыт на ўдасканаленне заканадаўства, лічыць спікер.
Заканадаўчыя новаўвядзенні павінны "перасягнуць абарончы парадак дня, калі мы толькі рэагуем на тыя ці іншыя факты", адзначыў ён.
Па словах Выбарнага, у перыяд пандэміі многія аспекты жыцця перайшлі ў анлайн, "адпаведна, мы ўбачылі і рост злачыннасці, у некаторых дзяржавах у інтэрнэце і лічбавых тэхналогіях ён дасягнуў 90%".
"Галоўным выклікам для бяспекі краін АДКБ зараз з'яўляецца дзейнасць, як мы бачым, і замежных дзяржаў, падрыхтоўка і вядзенне барацьбы ў інфармацыйнай прасторы, паколькі галоўная і ключавая задача - гэта вайна ў інфармацыйным полі за мазгі. Усяму свету вядома, што выхадцы з СНД - гэта таленавітыя людзі і выдатная моладзь. Таму барацьба за іх, псіхалагічнае і інтэлектуальнае ўздзеянне важны нашым так званым "сябрам", - сказаў Выбарны.
Для знешніх ігракоў вельмі важнай мэтай з'яўляецца дэстабілізацыя ўнутрыпалітычнай і сацыяльнай атмасферы ўнутры дзяржаў АДКБ, і пагроза кібератак павялічваецца ў сувязі з распаўсюджваннем мабільных сетак 5 пакалення, дадаў эксперт.
Чытайце таксама:
Ці будзе прорва супярэчнасцей паміж цывілізацыямі разрастацца далей, прывёўшы да самых сур'ёзных наступстваў аж да канчатковага разрыву, альбо ёсць надзея на нейкі іншы шлях, які дазваляе цывілізацыям мірна суіснаваць і канкурыраваць?
"Тэарэтычна мірная канкурэнцыя магчымая, але ў дадзеным выпадку галоўнай перадумовай для мірнага суіснавання можа быць актыўнае ўзаемадзеянне, класічны прыклад - калі англасаксонская цывілізацыя і злучаныя дзяржавы Амерыкі пачалі выводзіць свае вытворчасці ў Кітай, былы тады рэгіёнам з вельмі таннай працоўнай сілай. Гэта было добрай асновай і для мірнага суіснавання", - разважае Васерман.
Праз такое вывядзенне вытворчасцей у свой час наладзілася вельмі цеснае ўзаемадзеянне паміж англасаксонскай і кітайскай цывілізацыямі, а затым да яго падключылася яшчэ і заходнееўрапейская цывілізацыя, "але вельмі хутка па гістарычных мерках (усяго за некалькі дзесяцігоддзяў) Кітай набраў такую моц, што стаў далей развіваць ужо і навуку, на якую абапіраецца вытворчасць, і цяпер міжцывілізацыйныя рознагалоссі зноў усплылі на першы план", адзначае аналітык.
Такія міжцывілізацыйныя рознагалоссі не абавязкова стануць супярэчнасцямі, мяркуе эксперт, але яны цалкам могуць імі стаць. Напрыклад, сярод некаторых ключавых каштоўнасцей англасаксонскай і рускай цывілізацый ёсць прама супрацьлеглыя, такія ж ёсць і ў кітайскай цывілізацыі.
"Ці атрымаецца развіваць далейшае гаспадарчае ўзаемадзеянне так, каб яно перакрыла гэтыя супярэчнасці, не бяруся прадказаць, хоць і спадзяюся на гэта", - рэзюміруе Васерман.
Чытайце таксама:
МІНСК, 3 сак – Sputnik. На 20% скарацілася колькасць санкцый, якія тычацца ўжывання меры стрымання ў выглядзе заключэння пад варту абвінавачаных, у мінулым годзе, паведамілі ў Генпракуратуры.
З сярэдзіны красавіка 2021 года ў сілу ўступаюць нормы абноўленага Крымінальна-працэсуальнага кодэкса, у адпаведнасці з якімі пашыраны пералік асоб, якіх не могуць заключаць пад варту.
"З 14 красавіка ўступаюць у сілу навацыі КПК, якімі устанаўліваецца забарона на заключэнне пад варту ў выпадку магчымасцi прымянення больш мяккай меры стрымання", - паведамілі Sputnik у сераду ў Генпракуратуры.
Там удакладнілі, што ў мінулым годзе з ліку абвінавачаных, у дачыненні да якіх дадзена санкцыя на заключэнне пад варту, больш за 50% былі раней судзімыя, больш за 10% хаваліся ад органа крымінальнага пераследу, больш за 5% - замежныя грамадзяне і асобы без грамадзянства, а 5 % - не мелі пэўнага месца жыхарства.
Адзначым, што з-за адсутнасці дастатковых падстаў пракуроры ў мінулым годзе адмовілі ў дачы санкцыі на заключэнне пад варту ў дачыненні да 315 грамадзян.
У адпаведнасці з КПК, у цяперашні час у Беларусі да абвінавачаных і падазроных ужываецца сем відаў мер стрымання, з якіх пераважная большасць не звязана з пазбаўленнем волі.
Сярод іх - падпіска аб нявыездзе і належных паводзінах, асабістае даручальніцтва, залог, перадача асобы, на якую распаўсюджваецца статус ваеннаслужачага, пад назіранне камандавання вайсковай часткі. Непаўналетніх могуць аддаваць пад нагляд на час следства. Таксама ў Беларусі прымяняецца такая мера стрымання, як хатні арышт.
Тэрмін утрымання пад вартай вылічаецца з часу заключэння падазронага, абвінавачанага пад варту і да перадачы крымінальнай справы пракурору для накіравання ў суд. Знаходжанне абвінавачанага пад вартай больш за тры месяцы падчас следства можа быць падоўжана да трох месяцаў пракурорамі раёнаў. Далей тэрміны ўтрымання абвінавачанага пад вартай падаўжаюць пракуроры вобласці, горада Мінска або іх намеснікі да шасці месяцаў.
Падаўжэнне тэрміну ўтрымання пад вартай звыш шасці месяцаў дапускаецца толькі ў дачыненні да асоб, якія абвінавачваюцца ў здзяйсненні цяжкіх або асабліва цяжкіх злачынстваў, а таксама аб'ёмных крымінальных спраў.
Чытайце таксама: