Пакуль няма разумення таго, як далей будзе развівацца эпідэміялагічная сітуацыя і наколькі да часу абароны дыпломаў у расійскіх ВНУ у студэнтаў з іншых дзяржаў будзе магчымасць даехаць да месцаў вучобы, адзначыла ў гутарцы на радыё Sputnik прафесар, доктар філасофскіх навук, галоўны навуковы супрацоўнік Расійскай акадэміі народнай гаспадаркі і дзяржслужбы пры прэзідэнце РФ Гульнара Краснова.
Пры гэтым, паводле яе слоў, у расійскіх ВНУ ужо магчымая выдаленая абарона дысертацый у рамках пастановы ўрада, гэта значыць створана прававое поле на іншых узроўнях адукацыі, акрамя таго, АДЭ таксама праводзіцца за мяжой, і ў краінах СНД ёсць цэнтры Рассупрацоўніцтва, на базе якіх магчыма будзе арганізаваць абарону дыпломных праектаў.
"Тут галоўная праблема - гэта ідэнтыфікацыя... Трэба разумець, што дыпломная праца - гэта ўжо вынік навучання, вынік таго, што абмяркоўваецца з кіраўніком на працягу як мінімум выпускнога года. На гэтым этапе важны тэкст дыплома, як ён пройдзе ўсё неабходнае рэцэнзаванне (у кожным ВНУ у нас некалькі этапаў - антыплагіят і ўсё астатняе) ", - разважае Краснова.
Па словах прафесара, пакуль пытанні выклікае сам працэс абароны дыплома ў дыстанцыйным фармаце ў тым выпадку, "калі дома няма высокага ўзроўню хуткасці інтэрнэту, каб не правальвалася нешта", а ў астатнім усё магчыма арганізаваць досыць хутка і эфектыўна, такі вопыт у расійскай сістэмы адукацыі ўжо ёсць.
"Найбольш складана сітуацыя ідзе з першакурснікамі, яны усё ж такі першы год пасля школы, а мы бачым, як у школе з дыстанцыёнкай усё значна складаней, таму што яшчэ няма вопыту самаадукацыі, навыкаў самастойнай працы", - адзначыла Краснова.
Тым часам расійскія ВНУ нарошчваюць патэнцыял і па методыцы навучання ў дыстанцыйным фармаце, і па ўсім неабходным змястоўным рэсурсам, таму ёсць упэўненасць у тым, што наступны навучальны год пойдзе ў нармальным рэжыме, дадала прафесар.
Чытайце таксама:
Аб рэальных шансах падхапіць COVID-19 ужо вядома ўсім без выключэння, нагадаў спецыяліст на сваім youtube-канале, "заразіцца можна там, дзе шмат людзей і няма нармальнай вентыляцыі памяшканняў, заразіцца на вуліцы практычна немагчыма".
"Як высветліць рэальна, што няма нармальнай вентыляцыі? Сляды знаходжання чалавека ў любым памяшканні - гэта канцэнтрацыя вуглякіслага газу. Калі ў памяшканні знаходзяцца людзі і людзей там шмат, калі там няма нармальнай вентыляцыі, значыць, там будзе высокая канцэнтрацыя CO2, значыць, гэтае месца патэнцыйна небяспечна. Не трэба туды хадзіць. Там можна заразіцца", - сказаў Камароўскі.
Паводле слоў спецыяліста, вызначыць узровень вуглякіслага газу лёгка, для гэтага ёсць велізарная колькасць прыбораў - "адносна недарагіх і вымяраючых кучу ўсяго".
"Вуглякіслы газ - гэта натуральны газ, ён ёсць практычна ўсюды. На вуліцы ў сярэднім у атмасферным паветры яго канцэнтрацыя - 400 ppm (гэта мільённая доля ў аб'ёме паветра), у памяшканнях лічыцца да 600 - паветра ідэальнае, да 800 - нармальна, да 1000 - памяркоўна, пасля 1500 ppm туды лепш не лезці, гэта ўжо дрэнна, пасля 2-3 тысяч - ужо рэальна парушэнне здароўя", - патлумачыў ён.
Калі любы прыбор, які вызначае ўзровень вуглякіслага газу, паказвае ніжэй тысячы адзінак ppm, знаходзіцца ў памяшканні практычна бяспечна, вышэй за тысячу адзінак - трэба праветрываць, вышэй за паўтары тысячы - "наогул няма чаго там рабіць", раіць Камароўскі.
"Я выдатна разумею, што, можа, кожнаму чалавеку некамфортна хадзіць з гэтай штукай ўсюды мераць, ці можна туды заходзіць, але найпросты датчык рэальна можа вісець у любым грамадскім месцы. У офісах, каб усе ведалі, калі больш за 1000 - пара праветрыць, або калі ў класе вучацца 30 дзяцей, сувязь канцэнтрацыі вуглякіслага газу і паспяховасці велізарная", - разважае доктар.
Актуальнасць такіх прыбораў узрасла ў сувязі з каронавірусам, аднак іх ужыванне карысна і не ў дачыненні да пандэміі, лічыць лекар. Вельмі важна не людзям гэта купляць, а "ёсць цырульня, ёсць супермаркет, ёсць любое грамадскае месца, і чалавек, які туды зайшоў, павінен быць перакананы, што ў вас там нармальна", кажа Камароўскі.
Чытайце таксама:
Старшыня Прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Уладзімір Гусакоў лічыць, што праз чвэрць стагоддзя Беларусі спатрэбяцца трэцяя АЭС, такую заяву навуковец зрабіў у эфіры дзяржтэлеканала СТВ. Таксама ён пракаментаваў, як будзе прымяняцца нібыта залішняя энергія, якую будзе даваць атамная станцыя ў Астраўцы, запуск якой адбыўся 7 лістапада мінулага года.
Вы ведаеце, у нас уведзена ў строй атамная станцыя. Гэта добры патэнцыял і запас энергіі, таму праз 3-5 гадоў, мяркую, што ў нас не толькі электрамабілі, аўтобусы і тралейбусы, персанальны транспарт будуць "электра" прыкладна напалову, але і многія іншыя сістэмы забеспячэння чалавека будуць на электрычнасці. І дамы, і асвятленне, і вуліцы, і электрычкі, і цягнікі - усе на электратранспарце", - распавёў Гусакоў.
Зараз Беларусь "рухаецца да таго, што ўсюды будуць разумныя сістэмы, якія без удзелу чалавека могуць забяспечваць любыя яго патрэбы". Па словах кіраўніка НАН, такія "разумныя сістэмы" у беларускіх гарадах ужо дзейнічаюць, у прыватнасці, канцэпцыя "разумнага дома" адпрацоўвалася ў Крычаве і Оршы, далей ёсць планы перанесці яе на сталіцу і на краіну ў цэлым. Акрамя таго, "разумныя сістэмы" адпрацоўваюцца ў такіх галінах як ахова здароўя, адукацыя і іншых.
Таксама Гусакоў пракаменціраваў у тэлеэфіры ідэю будаўніцтва другой атамнай станцыі на беларускай тэрыторыі, заявіўшы, што "гэта вельмі правільна", і растлумачыў, навошта ў перспектыве краіне будзе патрэбна трэцяя АЭС.
"Цяпер складваецца ўражанне, што ў нас залішняя энергія. З уводам атамнай станцыі Беларусь будзе нібыта выпрабоўваць лішак электраэнергіі. Я так не лічу. Пры развіцці вытворчасцей навукаёмістых і электраёмістых электраэнергіі будзе не хапаць", - мяркуе Гусакоў.
У прыватнасці, кіраўнік НАН нагадаў аб задачы, пастаўленай Аляксандрам Лукашэнкам, аб дасягненні 100 млрд рублёў ВУП, для чаго неабходна арыентыровачна ўдвая павялічыць цяперашнія аб'ёмы вытворчасці, што ў сваю чаргу запатрабуе энергіі і рэсурсаў.
"А дзе гэтыя рэсурсы браць? Сёння ў нас ёсць атамная станцыя, але праз 3-5 гадоў гэтых магутнасцей ўжо будзе не хапаць. Таму мы бачым вельмі правільную пастаноўку задачы, што трэба адразу прапрацоўваць пытанне будаўніцтва наступнай атамнай станцыі, і мы сапраўды прапрацоўваем. Але праз 20-25 гадоў я бачу неабходнасць і трэцяй атамнай станцыі", - разважае Гусакоў.
Паводле яго слоў, аб'ёму ў 100 млрд ВУП з часам стане недастаткова, паколькі аб'ёмы вытворчасці будуць працягваць нарошчвацца, у сувязі з чым краіне спатрэбіцца рэсурс ужо трэцяй АЭС.
Чытайце таксама:
МІНСК, 28 сту – Sputnik. Беларускія дэпутаты асудзілі дзеянні ўладаў Латвіі па перашкаджэнні працы рускамоўных журналістаў, пра гэта гаворыцца ў заяве камісій па міжнародных справах і па правах чалавека, нацыянальных адносінах і СМІ палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь.
Парламентарыі лічаць, што латвійскія ўлады груба перашкаджаюць працы журналістаў і ўшчамляюць інтарэсы рускамоўнага насельніцтва. Такія дзеянні дэпутаты разглядаюць "як відавочна недружалюбныя ў дачыненні да Беларусі і Расіі, якія падпісалі ў 1999 годзе Дагавор аб стварэнні Саюзнай дзяржавы".
"Мы выступаем за безумоўнае выкананне абавязацельстваў у рамках міжнародных прававых актаў, якія гарантуюць права кожнага на свабоду выказваць сваё меркаванне, атрымліваць і распаўсюджваць інфармацыю і ідэі без якога-небудзь умяшання з боку дзяржаўных органаў і незалежна ад дзяржаўных межаў", - гаворыцца ў заяве.
Нагадаем, рускамоўныя латвійскія журналісты, у тым ліку тыя, хто супрацоўнічае з парталамі Baltnews і Sputnik Латвія, былі затрыманы 3 снежня 2020 года. Пасля допыту іх адпусцілі пад падпіску аб нявыездзе, у іх прайшлі вобыскі. У выніку ім прад'явілі абвінавачванні па артыкуле аб парушэнні рэжыму санкцый Еўрасаюза, які прадугледжвае пакаранне ад грашовага штрафу да турэмнага зняволення.
Дзярждума РФ у канцы снежня прыняла пастанову, у якой звяртаецца да парламентарыяў краін Еўропы з асуджэннем дзеянняў улад Латвіі з-за ўціску рускамоўных журналістаў і заклікам выступіць супраць цэнзуры як элемента палітычнай барацьбы. МЗС Латвіі ў адказ заявіў, што паведамленне Дзярждумы "абапіраецца на неабгрунтаваныя і маючыя месца ў прапагандысцкіх клішэ папрокі ў дачыненні да ўнутраных пытанняў Латвіі".
Кіраўнік МЗС РФ Сяргей Лаўроў 18 студзеня 2021 года заявіў, што скаргі на сітуацыю са становішчам расійскіх журналістаў у краінах ЕС можа разгледзець Еўрапейскі суд па правах чалавека.
Чытайце таксама: