Палюбі футбол за 90 хвілін: як БАТЭ змагалася са свецкімі журналістамі

Алена Васільева, Sputnik

З "Барысаў-Арэнай" здарылася страшнае — разам з футбалістамі "Нафтана" і БАТЭ ў рамках своеасаблівага прэс-тура ад "Аліварыі" у яе завезлі свецкіх журналістаў і фэшн-блогераў. Для апошніх стварылі ўсе ўмовы, каб за час матчу "Нафтан"-БАТЭ яны палюбілі футбол: журналістаў пасадзілі ў ложу з паўабаронцамі барысаўскага клуба Глебам і Жаўнерчыкам, паведаміўшы што ў суседняй ложы аднойчы сядзеў прэзідэнт, раздалі шалікі БАТЭ і распавялі, якімі крычалкамі можна падтрымліваць "жоўта-сініх".

Але дыскусія за матчам усё роўна звялася да абмеркавання катэгорый болю і пакуты — журналісты шкадавалі тых, хто падае, перыядычна блыталі "Нёман" і "Нафтан", які ў гэтым матчы (спойлер!) паў.

© Photo : арганізатараў прэс-тура

Глеб сочыць за гульнёй БАТЭ-"Нафтан"

Пра заробкі і пульс

Хутка страціўшы цікавасць да таго, што адбываецца на полі, журналісты захоплена разглядалі шалікі БАТЭ і знайшлі на тых і Глеба, і Жаўнерчыка. Апошнія першы час устойліва пераносілі радасныя воклічы "Глядзіце, гэта вы ў мяне на шаліку!" і спакойна сачылі за гульнёй сваёй каманды з "Нафтанам", пакуль не здаліся. "А вы футбол зусім не любіце?" — Спытаў Глеб так сумна, што сярод прысутных разам выявіліся тыя, хто гатовы калі не палюбіць спорт з усёй аддачай, то хаця б пагадзіцца на "сцерпіцца-злюбіцца". Глеб выказаў здагадку, што калі б журналісты былі знаёмыя з футбалістамі асабіста, глядзець гульню было б цікавей і запэўніў, што гульцоў сваёй каманды распазнае нават з самай высокай трыбуны — па тэхніцы гульні.

Тым, хто лічыць футбол лёгкім заняткам, за які можна зарабіць мільёны, Жаўнерчык дае рашучы адпор. "Можна паспрабаваць падняцца з канапы і прабегчы 12 кіламетраў — потым скажаце, ці лёгка гуляць у футбол. А потым яшчэ трэба паспець прыняць правільнае рашэнне. Футбалісты гуляюць з пульсам 150-170 удараў у хвіліну (у стане спакою — 60-70 удараў), на прыняцце рашэння — секунда, часам не хапае кіслароду — гэта няпростая гульня", — тлумачыць Максім, пакуль БАТЭ забівае першы гол "Нафтану".

Пакуль справа даходзіць да другога гола, паспяваем высветліць, што беларускія футбалісты калі і мільянеры, то рублёвыя. "У Беларусі футболам нядрэнна зарабляюць у лепшым выпадку чалавек дваццаць", — тлумачыць Глеб. "І ўсе яны цяпер на поле і ў жоўтым?" — удакладняюць журналісты, якія да гэтага моманту паспелі запомніць, што ў жоўтым — БАТЭ. Футбалісты нейтральна паціскаюць плячыма.

© Photo : арганізатараў прэс-тура

Глеб і Жаўнерчык сочаць за гульнёй

За гутаркай высвятляем, што Максім — вялікі аматар грыбоў, вось толькі ў гэтым сезоне выбрацца ў лес амаль не атрымалася, але ўжо праз месяц ён зможа пайсці ў адпачынак, які ў футбалістаў, як і ў іншых смяротных, не перавышае месяца. За абмеркаваннем напрамкаў для адпачынку ўспамінаем пра "Барселону".

"Не магу сказаць, што ў мяне ёсць куміры ў "Барселоне". Зразумела, кожны футбаліст там топ-класа, але ні за кім не сачу", — адмаўляе Максім наяўнасць куміраў у камандзе іспанцаў, калі мы цікавімся, ці паспеў ён узяць аўтограф у "Барселоны". Футбаліст сцвярджае, што пасля матчаў Лігі чэмпіёнаў гуляць у чэмпіянаце Беларусі складана — асабліва няпроста перабудавацца псіхалагічна. "З "Нафтанам" можаш за год некалькі разоў згуляць, а з "Барселонай" можна за жыццё — толькі аднойчы", — тлумачыць нам Максім, але за гульнёй БАТЭ- «Нафтан» усё ж сочыць з бачным хваляваннем.

Некалькі журналістаў здраджваюць БАТЭ і пачынаюць заўзець на "Нафтан", бо "за іх тут болей ніхто не заўзее".

Футбольная міфалогія кажа, што дванаццаты гулец каманды — фанат, і ў гэтым годзе яму ўпершыню ўручаюць асобны прыз — кубак балельшчыка. Кубак ад "Аліварыі" атрымаў Максім Пятроў, па-за полем — адміністратар залы гульнявых аўтаматаў. Глеб і Жаўнерчык сцвярджаюць, што нярэдка бачылі Максіма і іншых заўзятараў на гульнях рознага ўзроўню, сам Максім запэўнівае, што за тры гады не прапусціў ніводнай гульні — ад Албаніі да Ірландыі.

© Photo : арганізатараў прэс-тура

Фанаты БАТЭ радуюцца забітаму мячу

Мы мяркуем, што фанаты гатовыя ісці за камандай толькі калі яна вытанчана "Рому", але футбалісты пераконваюць, што за пройгрыш "Барселоне" ад фанатаў ім нічога не было. "Калі заўзятар бачыць, што каманда выкладваецца на сто адсоткаў, змагаецца, ён яе не асудзіць. Нават калі ў гульні не шанцуе, самае галоўнае — не быць на полі абыякавым. "Барселону" ведаюць ва ўсім свеце, а мы лепшыя пакуль толькі ў Беларусі. Мы не толькі "Рому", яшчэ і "Баварыю" абыгралі, але такое не кожны дзень бывае. "Рома" недаацанілі нас, дазволілі забіць гол у першым тайме, потым ужо складана было вярнуцца ў гульню. "Барселона" улічыла іх памылку — недаацэньваць не сталі", — растлумачыў Жаўнерчык вынікі аднаго з двух матчаў, за якімі сачылі нават свецкія журналісты.

"А вы таксама засмуціліся, што Месі не прыехаў?" — успомнілася адно з двух прозвішчаў, якое ведалі нават свецкія журналісты. Глеб адказаў лаканічна: "Не".

Пра Шакіру і траву

Абмеркаванне фубола хутка і прадказальна скацілася да гутаркі пра моду (чаму барысаўскія футбалісты як Раналда не здымаюцца ў рэкламе?) і Саладуху. "Вам сюды трэба запрасіць Саладуху. "Мінск-Арэну" ён сабраў, цяпер сабраў бы яшчэ і "Барысаў-Арэну", — раілі журналісты, прадумваючы канцэпцыю папулярызацыі футбола, адначасна мяркуючы, што лепш мэтра на стадыёне глядзелася б хіба што Шакіра. Зрэшты, каб запрасіць апошнюю, на ёй давялося б ажаніцца аднаму з футбалістаў БАТЭ, але Шакіра ўжо абрала "Барселону".

"А на футбаліста падчас матчу можна вешаць камеру GoPro, атрымаліся б выдатныя кадры, і вас глядзела б больш людзей!" — параілі модныя блогеры.

"Давайце мы пакажам вам стадыён з самай высокай кропкі, — прапанавалі журналістам арганізатары экскурсіі. — Трава — гэта не штучны газон, яна высаджана з дапамогай адмысловай машыны — верцідрэйн — якая праколвае глебу".

Журналісты ўчапіліся за знаёмую тэму травы і развілі яе ў меру сіл: а колькі каштуе? А як вырошчваеце? А на траву вельмі балюча падаць? Яшчэ крыху — і на траве выступіла б раса: "Барысаў-Арэна" была гатова заплакаць.

"Калі мы адкрывалі стадыён, тут быў аўстрыйскі газон, зараз — беларускі. Мы не раскочваем яго па полі, як у выпадку з аўстрыйскім, а засяваем сапраўднымі насеннем, УЕФА ацэньвае якасць нашага газона даволі высока. Мы параіліся з вялікімі клубамі, "Ліверпуль" сказаў, што яны даўно адмовіліся ад рулоннага газона. Калі закупляць рулоны, даводзіцца мяняць яго мінімум раз на год. Адна замена газона абыходзіцца ў 350 тыс. еўра", — растлумачылі арганізатары экскурсіі.

Журналістам напрыканцы паказалі макет "Барысаў-Арэны", які быў прэзентаваны славенскімі архітэктарамі, і выпусцілі на поле — матч ужо скончыўся і пачаўся феерверк, у вышэйшай ступені прыдатны для свецкага сэлфі.